หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2501

เมื่อเห็นชายอาวุโสปรากฏตัว ทุกคนก็ตกตะลึงเพราะไม่มีใครคาดคิดว่าต้าเหนิงเจ้าสำนักใจทมิฬผู้น่าสะพรึงจะมีสีหน้าอ่อนโยนใจดี

แม้แต่ทูตมารที่ติดตามต้าเหนิงอย่างซื่อสัตย์มาหลายปีก็ยังตั้งตัวไม่ติด ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อได้เห็นใบหน้าของต้าเหนิงเป็นครั้งแรก

“คุณชี่ กะ เกิดอะไรขึ้นครับ?”

เฉินผิงแทบจะปกปิดความตกตะลึงเอาไว้ไม่อยู่ ดูเหมือนคุณชี่จะรู้จักต้าเหนิงแห่งสำนักใจทมิฬ เขาถึงกับเรียกชื่อของอีกฝ่ายออกมา คุณชี่เองก็บอกว่าพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณไม่นับเป็นอะไรได้นอกเสียจากเรื่องโกหก เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“คุณไม่เข้าใจงั้นเหรอ? จนป่านนี้ยังไม่รู้อีกงั้นเหรอว่าใครเป็นผู้ตั้งพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ?” คุณชี่ถาม

“สำนักเวิ่นเต้าตั้งมันขึ้นมา” เฉินผิงตอบ

“สำนักเวิ่นเต้าอาจจะมีพิธีอื่นตั้งอยู่ แต่ไม่น่าแปลกไปหน่อยเหรอที่ต้าเหนิงแห่งสำนักใจทมิฬจะมีความสามารถในการปลุกกระตุ้นมันได้?” คุณชี่ถาม

เฉินผิงที่ตกอยู่ในสภาพสับสนพบว่าสมองของตนสับสนวุ่นวาย

ไม่นานก็ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างพลางจ้องมองมาที่เฉียนฮ่าวเทียนด้วยความตกตะลึง “ขะ เขาคือเจ้าสำนักเวิ่นเต้างั้นเหรอ?”

เขาหวนระลึกถึงวิธีที่ตนใช้หนังสือไร้อักษรเพื่อมองดูเหตุการณ์ภายในอาณาจักรลับแห่งสำนักเวิ่นเต้า

ตอนแรกดูเหมือนว่าสำนักจะมีความเงียบสงบและไม่ถูกรบกวน แต่ในชั่วพริบตาเดียว ผู้คนก็หายไปแล้วแทนที่ด้วยรูปปั้นหินน่าขนลุกกลุ่มหนึ่งเรียงรายไปตามพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณที่คาดคะเนเอาไว้

แทนที่จะตอบคำถามของเฉินผิง คุณชี่กลับหันไปมองเฉียนฮ่าวเทียน “สังเวยทุกคนในสำนักเพื่อตั้งพิธีและวางแผนการเช่นนี้ในสำนักใจทมิฬตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้คุ้มค่ากันแล้วงั้นเหรอ?”

“แน่นอนสิ นายไม่เข้าใจหรอก แต่นี่คือภารกิจของฉัน” เฉียนฮ่าวเทียนตอบ

“ภารกิจงั้นเหรอ?” คุณชี่ขมวดคิ้วพลางเริ่มทำหน้าขรึม “นายสังเวยคนตั้งมากมายถึงขนาดนั้นสำหรับภารกิจเพื่อช่วยไอ้คนที่สมควรตายงั้นเหรอ? นายรู้ไหมว่าตัวเองฆ่าคนไปมากเท่าไหร่แล้ว?”

คุณชี่เหลือบมองศพบนพื้นอันมีต้นเหตุมาจากเฉียนฮ่าวเทียน

เฉินผิงรีบเดินเข้าไปหาซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ เมื่อเขาตั้งใจประเมินสภาพของพวกเธอดูแล้ว ความกังวลใจของเขากลับสลักลึกไปทั่วทั้งใบหน้า

แม้ดูเหมือนว่าการที่รัศมีพลังของพวกเธอเบาบางเป็นการบ่งบอกว่าพวกเธอหมดเรี่ยวหมดแรงแล้ว แต่เขากลับรู้สึกโล่งอกที่รู้ว่าไม่ได้เกิดอันตรายขึ้นกับพวกเธอ

“คุณชี่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?” เฉินผิงสับสนงุนงงไปหมดแล้ว

ไม่ใช่เขาเพียงคนเดียวหรอก เพราะคนอื่นๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็งงงวยไม่แพ้กัน โดยเฉพาะพวกที่มาจากสำนักใจทมิฬอย่างอวี๋เชียนและเหล่าสหายของเขา

พวกเขาหลับหูหลับตาคอยติดตามต้าเหนิง เพราะเชื่อว่าเขาเป็นประมุขที่น่ายกย่องเชิดชูเพียงเพื่อเห็นแก่พิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ

แทบไม่มีใครรู้ว่าต้าเหนิงหาใช่ใครอื่นนอกเสียจากเฉียนฮ่าวเทียนเจ้าสำนักเวิ่นเต้า สิ่งที่เปิดเผยออกมาทำให้พวกเขามีความรู้สึกเหมือนถูกหลอกลวงและทรยศหักหลัง

ขณะที่ในที่สุดความจริงมาปรากฎต่อหน้า ทูตมารที่ติดต่อสัมพันธ์กับต้าเหนิงอย่างใกล้ชิดก็รู้สึกเข้าใจทุกอย่างลึกซึ้ง เขารู้สึกว่าตนเองเชื่อคำพูดของต้าเหนิงอย่างพาซื่อโดยไม่ตระหนักถึงคำโกหกที่บุคคลลึกลับถักทอขึ้นมา