หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2500

ในขณะที่สัตว์อสูรกำลังตกใจกลัวจนหัวหด มังกรกับหงส์เพลิงเริ่มที่จะลงมือจู่โจม ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้หนิงจื้อต้องกระโจนตัวเพื่อหลบเลี่ยงพวกมัน

อนิจจา สัตว์อสูรของหนิงจื้อไม่สามารถทำแบบเดียวกันได้

มังกรกับหงส์เพลิงสังหารสัตว์อสูรโดยไร้ซึ่งความลังเลราวกับหมาป่าที่กำลังต้อนแกะเข้าคอก ไม่นานเงาร่างใหญ่มหึมาก็ล้มลง พวกมันไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้ปกป้องตัวเองเสียด้วยซ้ำไป

ด้วยเหตุนั้น หนิงจื้อจึงรีบขยับตัวหมายจะไปหาต้าเหนิง เขารู้ว่าตอนนี้ตนเองไม่ใช่คู่ประมือของเฉินผิงที่มีเทพอสูรสองตนกับวิญญาณกระบี่คอยปกป้องอยู่

แต่กระนั้นเทพอสูรสองตนก็เข้ามาขวางหน้าหนิงจื้อ ก่อนที่ชายหนุ่มจะไปถึงตัวต้าเหนิง

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ฉวยโอกาสกระโดดขึ้นมาแล้วซัดฝ่ามือใส่หนิงจื้อ

หนิงจื้อตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวพลางหลบหลีกการโจมตีที่จวนจะเข้าถึงตัวของเฉินผิงอย่างรวดเร็ว สัญชาตญาณกระตุ้นให้เขาขอความช่วยเหลือ เขาหันไปมองต้าเหนิงแล้วร่ำร้องสุดเสียงว่า “จิตมารโหมวหลิง ได้โปรดช่วยผมด้วย!”

เขารู้ว่าขืนต้าเหนิงไม่สอดมือเข้ามายุ่งและช่วยตนเองจากเฉินผิงและเทพอสูรทั้งสองตน เขาคงได้จบเห่เป็นแน่

ต้าเหนิงรู้สึกผิดหวังในตัวเขาเสียจนไม่แม้แต่จะขยับจากที่ เขาไม่แม้แต่จะเหลือบแลมองมาที่หนิงจื้อพลางยังคงจ้องมองขึ้นไปบนฟ้าต่อไป