หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2503

“ฉันไม่ปล่อยให้นายทำสำเร็จหรอก ฉันวางแผนการนี้มานับสิบปีและฉันก็จะไม่ปล่อยให้นายขัดขวางฉันได้หรอก!” เฉียนฮ่าวเทียนกล่าวขึ้น

เขากระโดดขึ้นกลางอากาศแล้วสำแดงท่าผนึกมือตามลำดับอย่างว่องไว อันเป็นสาเหตุที่ทำให้แผนภูมิแปดเอกลักษณ์ปรากฎขึ้นแล้วโอบล้อมใบหน้าขนาดใหญ่มหึมาไว้

ใบหน้าเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสุดท้ายบิดเบี้ยวด้วยโทสะแล้วระเบิดพลังเร่าร้อนตรงเข้าใส่โลงสำริด

ลำแสงเจิดจ้าผสานเข้ากับพลังระเบิดจากปากของใบหน้าดังกล่าวส่งผลทำให้โลงสำริดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หลังจากนั้นไม่นานพลังอันน่าพรั่นพรึงก็เริ่มแผ่ออกมาจากภายในโลงสำริด

เมื่อคุณชี่เห็นเช่นนั้นก็โบกแขนเสื้อ ลมกระโชกหอบหนึ่งที่ปรากฎขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่งพลันจู่โจมตีใส่ทางด้านหลังของเฉียนฮ่าวเทียน

“ฉันจะไม่ปล่อยให้นายทำสำเร็จหรอก ถ้าหากผู้ที่อยู่ในโลงสำริดฟื้นคืนชีพขึ้นมา โลกมนุษย์ก็จะถึงกาลวิบัติ” คุณชี่เอ่ยขึ้นมา

เขากระโดดลงบนโลงสำริด จากนั้นหยิบกระจกสำริดออกมาแล้วเล็งแสงสว่างให้ส่องสว่างบนนั้น แสงสะท้อนตรงบริเวณผิวหน้าของกระจกมุ่งเป้าไปที่ใบหน้าดังกล่าว

เมื่อถูกแรงสะท้อนู่โจมใส่ ใบหน้าดังกล่าวก็บิดเบี้ยวผิดรูปร่าง ในขณะเดียวกัน กระจกสำริดของคุณชี่ก็เริ่มแสดงฉากต่างๆ เป็นชุดๆ ไป

สมบัติมากมายนับไม่ถ้วนภายในฉากเหล่านั้นล่องลอยและส่องสว่าง เมื่อผสานรวมทั้งเวทย์มนตร์และคาถาก็ทำให้เกิดประกายแสงสว่างพร่างพราย

ขณะที่คุณชี่ใช้กระจกสำริดเพื่อสกัดกั้นแสงสว่างเอาไว้ ลำแสงหลากสีสันจากโลงสำริดก็ส่องแสงอยู่ทางด้านหลังของเขา คุณชี่หางตากระตุกเล็กน้อยแต่ก็ยังคงแน่วแน่ไม่ยอมขยับเขยื้อนตัวแม้สักนิ้วเดียว

“ฉันจะไม่ปล่อยให้นายมาขัดขวางแผนการของฉันหรอก!” เฉียนฮ่าวเทียนแผดเสียงร้องพลางพุ่งเข้าใส่คุณชี่

แต่คุณชี่ก็ยังไม่ขยับตัว

“คุณชี่!”

เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนี้ก็วิ่งเข้าไปหาเขาตามสัญชาตญาณ

เกราะสีทองปกคลุมร่างของเฉินผิง จากนั้นกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขาก็คำรามออกมา

เฉินผิงเอาตัวเองเข้าขวางหน้าคุณชี่พลางกวัดแกว่งกระบี่ของตัวเอง

มังกรทองทระนงองอาจตนหนึ่งพุ่งออกมา มันก่อตัวขึ้นมาจากพลังกระบี่อันน่าเกรงขามของเฉินผิง มังกรทองพุ่งทะยานตรงเข้าหาต้าเหนิงด้วยความมุ่งมั่นแน่วแน่

เมื่อทูตมารเหลือบไปเห็นร่างแน่นิ่งไม่ไหวติงของเฉินผิง แม้แต่ตัวเขาก็ชักจะกระวนกระวายใจขึ้นมาแล้ว เขาก็ไม่อยากให้เฉินผิงตายเช่นเดียวกับคนอื่นๆ นั่นแหละ

เหล่าสมาชิกคนสำคัญของสำนักใจทมิฬตระหนักได้ว่าถูกประมุขหลอกลวงโดยสวมรอยเข้าชักใยพวกตนให้สังเวยชีวิตของตนเองเพื่อแผนการของเขาเอง เมื่อรู้เช่นนี้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของพวกเขาจึงเหือดหายไป จากนั้นพวกเขาก็ยุติการต่อสู้และไม่เต็มใจที่จะต่อสู้กันอีกต่อไป

เมื่อเฉินผิงปลอดภัยแล้วก็เบิกตากว้าง แม้ว่าสีหน้าจะดูเหมือนโกรธเคือง แต่ก็ไม่เห็นอาการบาดเจ็บตามเนื้อตัวของเขา

เฉินผิงลุกขึ้นพลางตัดสินใจแน่วแน่ที่จะปกป้องคุณชี่ไม่ให้ถูกเฉียนฮ่าวเทียนทำร้าย

แต่ขณะที่เขาก้าวมาข้างหน้ากลับไม่อาจสะกดกลั้นอาการไอได้จึงกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง ทำให้สีหน้าของเขาซีดเซียวยิ่งกว่าเก่า

“เฉินผิง!” ซูอวี่ฉีรีบเข้าไปประคองเขาไว้พร้อมสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย

ทันใดนั้นเสียงกู่ร้องคำรามของหงส์เพลิงก็ดังก้องอยู่กลางอากาศ

จากนั้นก็ได้ยินเสียงปะทะดังลั่น ทุกคนรีบเข้าไปดูสถานการณ์และเห็นว่าร่างของหัวเฟิ่งตกกระแทกพื้นดินจนทำให้กลับคืนร่างมนุษย์