หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2514

เฉินผิงรู้ว่าคนของหมู่บ้านหินดำรงชีวิตอย่างสมถะยิ่ง ครอบครัวของหยุ่นเอ๋อร์ก็เหมือนกัน ดูเหมือนว่าอาหลี่จะดูแลหยุ่นเอ๋อร์เป็นอย่างดีและมักจะพาเธอไปล่าสัตว์ด้วยเพื่อแบ่งสัตว์ที่ล่ามาได้

ถ้าไม่มีใครคอยช่วยเหลือ หยุ่นเอ๋อร์เด็กสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีที่ต้องคอยดูแลหญิงชราตาบอดจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงกันเล่า?

“พี่เฉินผิง รีบกินสิ คุณยายกับฉันไม่ชอบกินเนื้อ พี่ต้องกินเยอะๆ เพื่อฟื้นฟูให้พลังกลับคืนมา!” เมื่อสังเกตเห็นเฉินผิงมีสีหน้าดีขึ้นแล้ว หยุ่นเอ๋อร์จึงพูดอย่างมีความสุข

“ก็ได้ ผมจะกินแล้วนะ” เฉินผิงผงกศีรษะ

เขาเองก็อยากจะฟื้นฟูพลังให้กลับคืนมาเร็วๆ ด้วยเหตุนั้นเขาถึงจะสามารถช่วยหยุ่นเอ๋อร์ได้ ทว่าด้วยพลังของเขาในตอนนี้ เขาก็เป็นผู้ไร้เทียมทานในหมู่บ้านหินแล้ว แม้แต่อาหลี่ก็ไม่ใช่คู่ประมือของเขา

เมื่อเห็นเฉินผิงกินด้วยความเอร็ดอร่อย หยุ่นเอ๋อร์ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้าง

“หยุ่นเอ๋อร์ คุณต้องไปล่าสัตว์ทุกวันเลยเหรอ?” เขาถามเธอเพราะอยากทราบเรื่องเกี่ยวกับหมู่บ้านหินและสภาพแวดล้อมโดยรอบ