หลังจากเหล่าโปออกไปแล้ว เฉินผิงก็รู้สึกว่าที่จริงเธอก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนัก ถึงเธอเป็นมารปีศาจก็จริง แต่กลับห่วงใยเรื่องความอยู่รอดของคนในหมู่บ้านพวกนั้น
เฉินผิงนั่งลงเงียบๆ พลางค่อยๆ นึกถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนที่เขาถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ
“ฉันสงสัยว่าอวี่ฉีกับหัวเฟิ่งจะถูกส่งไปอยู่ที่ไหนในอาณาจักรนิรันดร์...” เฉินผิงค่อนข้างเป็นกังวล
“นายท่าน นายท่าน!” ในตอนนั้นเอง เสียงของจงหลี่ก็ดังขึ้นในหัวของเฉินผิง
“จงหลี่ คุณเป็นยังไงบ้าง?” เขารีบถามขึ้นมา
วิญญาณกระบี่จงหลี่เองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน
“นายท่าน เกรงว่าตอนนี้ฉันจะออกจากร่างไปปกป้องคุณไม่ได้” จงหลี่กล่าว
“พักผ่อนให้ดีเถอะ เอาไว้ผมฟื้นฟูพลังได้บางส่วนเมื่อไหร่ ผมจะไปหาปรมาจารย์ค้อนเหล็กเพื่อให้ผู้อาวุโสกระบี่ช่วยรักษาคุณในทะเลสาบชำระกระบี่” เฉิงผิงปลอบจงหลี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...