ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เหล่าโปมักจะคอยดูแลหยุ่นเอ๋อร์อย่างดีมาโดยตลอดและไม่เคยตำหนิเธอเลย
ทั้งๆ ที่พวกเธอไม่มีความเกี่ยวพันทางสายเลือดกัน แต่พวกเธอก็ปฏิบัติต่อกันราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน
ดูเหมือนว่าเหล่าโปจะสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของหยุ่นเอ๋อร์ สีหน้าที่เดิมทีเย็นชาและไม่เป็นมิตรของเธอผ่อนคลายลงบ้างแล้วเธอก็เกลี้ยกล่อมว่า “หยุ่นเอ๋อร์ ออกไปก่อนเถอะ ยายมีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับเฉินผิงจริงๆ นะ ตอนนี้นับเป็นเรื่องยากที่เขาจะยืนหยัดได้ ฉะนั้นต่อให้หนูมอบมันให้เขาไป เขาก็ยกอาวุธของตัวเองไม่ขึ้นหรอกนะ เช่นนั้นตอนนี้ก็ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ”
“ก็ได้ค่ะ” หยุ่นเอ๋อร์ผงกศีรษะก่อนจะเหลือบมองมาที่เฉินผิง ส่วนเฉินผิงเองก็บอกใบ้ให้เธอออกไปเช่นกัน
แม้จะไม่รู้ว่าเหล่าโปจะอยากคุยอะไรกับเขาก็ตาม เขาคิดว่าหญิงชราไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายเขาหรอก อย่างไรเสียเขาก็หมดสติไปหลายวัน หากเธอมีเจตนาเช่นนั้นก็คงลงมือไปนานแล้ว
หลังจากหยุ่นเอ๋อร์ออกไปแล้ว เหล่าโปก็เดินเข้ามาในห้อง ถึงแม้ว่าเธอจะตาบอด แต่เฉินผิงก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...