หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2512

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เหล่าโปมักจะคอยดูแลหยุ่นเอ๋อร์อย่างดีมาโดยตลอดและไม่เคยตำหนิเธอเลย

ทั้งๆ ที่พวกเธอไม่มีความเกี่ยวพันทางสายเลือดกัน แต่พวกเธอก็ปฏิบัติต่อกันราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน

ดูเหมือนว่าเหล่าโปจะสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของหยุ่นเอ๋อร์ สีหน้าที่เดิมทีเย็นชาและไม่เป็นมิตรของเธอผ่อนคลายลงบ้างแล้วเธอก็เกลี้ยกล่อมว่า “หยุ่นเอ๋อร์ ออกไปก่อนเถอะ ยายมีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับเฉินผิงจริงๆ นะ ตอนนี้นับเป็นเรื่องยากที่เขาจะยืนหยัดได้ ฉะนั้นต่อให้หนูมอบมันให้เขาไป เขาก็ยกอาวุธของตัวเองไม่ขึ้นหรอกนะ เช่นนั้นตอนนี้ก็ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ”

“ก็ได้ค่ะ” หยุ่นเอ๋อร์ผงกศีรษะก่อนจะเหลือบมองมาที่เฉินผิง ส่วนเฉินผิงเองก็บอกใบ้ให้เธอออกไปเช่นกัน

แม้จะไม่รู้ว่าเหล่าโปจะอยากคุยอะไรกับเขาก็ตาม เขาคิดว่าหญิงชราไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายเขาหรอก อย่างไรเสียเขาก็หมดสติไปหลายวัน หากเธอมีเจตนาเช่นนั้นก็คงลงมือไปนานแล้ว

หลังจากหยุ่นเอ๋อร์ออกไปแล้ว เหล่าโปก็เดินเข้ามาในห้อง ถึงแม้ว่าเธอจะตาบอด แต่เฉินผิงก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ