หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2516

การต่อสู้น่าจะไม่ต่างอะไรผู้ใหญ่ตีกับเด็ก

เฉินผิงพบว่าแม้แต่อาหลี่ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้านหินก็เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรที่เพิ่งจะเลื่อนขึ้นสู่ระดับผู้จำแลง อันเป็นระดับที่อย่างมากที่สุดก็เทียบเท่าได้กับระดับขุนพลยุทธ์ในระดับการฝึกวรยุทธ์ของโลกมนุษย์

แม้ว่าเฉินผิงจะได้พลังกลับคืนมาเพียงน้อยนิด แต่เขาก็สามารถเอาชนะระดับขุนพลยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย

“คุณช่วยพวกเขาได้จริงๆ งั้นเหรอ?” เหล่าซุนจ่างมองเฉินผิง

“อดีตหัวหน้าหมู่บ้าน หยุ่นเอ๋อร์เป็นผู้มีพระคุณของผมและตอนที่เธอขอให้ผมอยู่ในหมู่บ้านหิน ชาวบ้านคนอื่นๆ ก็ไม่ได้สร้างความลำบากใจให้เธอหรือไล่ผมไป เพราะฉะนั้นหมู่บ้านหินจึงมีบุญคุณกับผมแล้วผมจะหลอกคุณได้ยังไงกัน?” เฉินผิงเอ่ยด้วยความจริงใจอย่างถึงที่สุด

เหล่าซุนจ่างมองเฉินผิงอยู่เช่นนั้นแล้วชะงักงันไปสักครู่ก่อนจะผงกศีรษะ “ดี ในเมื่อเป็นแบบนั้น งั้นก็ให้จู้จือพาคุณไป แต่ถ้าหากคุณพบเจออันตรายอะไรเข้าต้องรีบกลับมาทันทีเลยนะ!”

“ผมเข้าใจแล้วครับ ขอบคุณอดีตหัวหน้าหมู่บ้าน” เฉินผิงแสดงสีหน้าซาบซึ้งใจ

อันที่จริงแล้ว เหล่าซุนจ่างเองก็รู้ว่าต่อให้คนทั้งหมดของหมู่บ้านหินติดสอยห้อยตามไปด้วย ก็รังแต่จะทำให้บาดเจ็บล้มตายมากขึ้น ถึงตอนนั้นบางทีหมู่บ้านหินอาจจะถูกทำลายล้างก็เป็นได้

ในเมื่อเฉินผิงมั่นใจมากเสียขนาดนั้น เหล่าซุนจ่างจึงตัดสินในให้เขาได้ลองดูสักตั้ง

“จู้จือ พวกเราอย่ามัวแต่เสียเวลาอยู่เลย รีบไปกันเถอะ” เฉินผิงเร่งเด็กชาย

จู้จือเหลือบไปมองเหล่าซุนจ่างแล้วเห็นฝ่ายหลังโบกมือให้พลางกล่าวว่า “ไปเถอะ ระวังตัวกันด้วยล่ะ”

เด็กชายพยักหน้ารับรู้ จากนั้นเขาก็พาเฉินผิงออกจากห้องไป

ในเมื่อเป้าหมายของพวกมันก็เพื่อให้ได้ทรัพยากรมาและไม่มีความแค้นอื่นใด คนจากหมู่บ้านต้าชิงพวกนั้นก็น่าจะเอาแค่ของไปแทนที่จะจับตัวอาหลี่กับพรรคพวกของเขา ทำไมพวกมันถึงไม่ทำแค่นั้น?

“พี่เฉินผิง พี่ไม่รู้อะไร คนจากหมู่บ้านต้าชิงชั่วช้าอย่างถึงแก่น พวกมันจับคนของเราไปเรียกค่าไถ่แล้วพวกมันก็แทรกซึมเข้ามาในหมู่บ้านของเราเพื่อปล้นชิงสิ่งของ พวกเราสร้างหอสังเกตการณ์ประจำหมู่บ้านขึ้นมาก็เพื่อป้องกันการลอบโจมตีจากหมู่บ้านต้าชิง” ขณะที่จู้จือพูดก็อารมณ์พลุ่งพล่านแสดงให้เห็นถึงความคับข้องใจและความเจ็บปวดล้ำลึกอันเกิดจากสิ่งที่คนจากหมู่บ้านต้าชิงได้กระทำไว้

เมื่อเฉินผิงสังเกตเห็นเช่นนั้นก็รีบก้าวเข้ามาลูบศีรษะของจู้จือ “ทำไมคนจากหมู่บ้านต้าชิงถึงได้ต่ำช้าขนาดนั้นล่ะ? พวกมันไม่ต่างอะไรกับโจรกลุ่มหนึ่งเลยนะ”

“พวกมันเป็นโจรมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เมื่อก่อนหมู่บ้านต้าชิงเคยเป็นรังโจรมาก่อน หลังจากนั้นเพราะตำแหน่งที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่ดีและเขตล่าสัตว์อันกว้างขวางของหมู่บ้านต้าชิง ทำให้ดึงดูดผู้คนมากมายให้ค่อยๆ มาลงหลักปักฐานอยู่ที่นั่นจนเกิดเป็นหมู่บ้านต้าชิงในปัจจุบัน” จู้จืออธิบายให้ฟัง

หลังจากได้ยินเช่นนั้นก็ทำให้เฉินผิงเข้าใจกระจ่างชัด ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนจากหมู่บ้านต้าชิงพวกนี้จะเหี้ยมโหดขนาดนั้น ที่แท้ก็เป็นโจรชั่วกลุ่มหนึ่งนี่เอง!

ระหว่างที่พวกเขาพูดคุยกัน ไม่นานเฉินผิงกับจู้จือก็มาถึงเชิงเขา

บางครั้งก็จะมีสัตว์อสูรปรากฏตัวอยู่ตรงเชิงเขา แต่พวกมันเป็นสัตว์อสูรชั้นต่ำตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้ล้ำค่าอะไรนัก เพราะฉะนั้นอาหลี่และคนอื่นๆ จึงเดินลึกเข้าไปในป่าเพื่อจับสัตว์อสูรที่ตัวใหญ่กว่า