หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 255

เมื่อได้ฟังเฉินเป่าเฉียงพูดมาแบบนี้ คิ้วของเฉินผิงขมวดขึ้นมาเล็กน้อย สีหน้าดูเย็นชาขึ้นมาทันที

“เป่าเฉียง มากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งที จะไปเอ่ยถึงเพื่อนของเฉินผิงทำไมกัน เจ้าตัวเขาไม่ได้ชอบเฉินจื๋อเสียหน่อย

เฉินเป่ากั๋วเห็นสีหน้าของเฉินผิงดูไม่ค่อยดีสักเท่าไร รีบเอ่ยพูดกับเฉินเป่าเฉียงทันที

ถึงแม้ว่าเฉินเป่าเฉียงจะไม่ได้ชอบครอบครัวของเฉินผิง แต่ว่าถึงยังไงเฉินเป่ากั๋วก็เป็นถึงพี่ใหญ่ ดังนั้นเฉินเป่าเฉียงเลยไม่กล้าขัดคำพูดของเฉินเป่ากั๋วต่อหน้าเขา

“พี่ใหญ่ พี่หมายความว่ายังไง? เฉินจื๋อของฉันเป็นยังไง? ถึงยังไงก็คงดีกว่าเฉินผิงของพี่ก็แล้วกัน อย่างน้อยเฉินจื๋อของฉันไม่เคยติดคุกติดตะรางมาก่อน ไม่ใช่คนขี้คุก”

เมื่อหลี่ชูเจินได้ยินเฉินเป่ากั๋วพูดว่าลูกชายตัวเอง ก็เกิดไม่พอใจขึ้นมาทันที

เฉินเป่าเฉียงรู้สึกเกรงใจเลยไม่กล้าพูด แต่สำหรับหลี่ชูเจินกลับไม่ได้เกรงกลัวอะไรทั้งนั้น

“เธอ….”

เฉินเป่ากั๋วโกรธจนหน้าแดง แต่กลับไม่มีแรงตอบโต้กลับ เพราะเรื่องที่เฉินผิงเคยติดคุกเป็นเรื่องจริง

เมื่อเห็นเฉินเป่ากั๋วถูกทำให้โกรธขนาดนี้ มุมปากของเฉินเป่าเฉียงยิ้มเยาะเย้ยขึ้นมาก่อนจะเอ่ยพูดขึ้นมา” พอแล้ว เลิกทะเลาะกันเสียที รีบสั่งอาหารเถอะ เดี๋ยวช่วงบ่ายฉันมีเรื่องต้องไปจัดการอีก มีเวลาอยู่ที่นี่ได้ไม่นานมากนัก”

“เป่าเฉียง เธอลองดูสิว่าอยากกินอะไร สั่งมาได้ตามสบายเลยนะ”

ถังหงอิงส่งเมนูไปให้เฉินเป่าเฉียง

เฉินเป่าเฉียงไม่ได้ดูแม้แต่น้อยก็ชี้ไปที่เมนูพร้อมเอ่ย “ถ้าเช่นนั้นก็สั่งอาหารในหน้านี้ทั้งหน้าเลยละกัน ได้ยินมาว่าอาหารทุกเมนูของภัตตาคารนี่รสชาติไม่เลว”

ถังหงอิงได้ยินดังนั้น ก็เกิดอาการตะลึงขึ้นมาทันที!

สั่งอาหารทั้งหน้าแบบนี้ ต้องจ่ายเงินเท่าไรกันเชียว?

อีกอย่างคนก็มีกันแค่เท่านี้ กินยังไงก็กินกันไม่ไหวหรอก!

เมื่อเห็นว่าถังหงอิงถึงกลับตกตะลึง เฉินจยาเหยาจึงแอบหัวเราะ” แม่ใหญ่ หรือว่าจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงไม่ไหวกัน ถ้าหากออกเงินเลี้ยงไม่ไหวก็แค่บอกฉันมาเพียงคำเดียว ฉันเลี้ยงแทนเองไม่เป็นไร”

ใบหน้าของถังหงอิงแดงขึ้นมา ไม่มีอะไรจะพูด ถ้าหากสั่งอาหารแบบนี้ขึ้นมาจริงๆละก็ เธอเองก็เป็นเจ้ามือเลี้ยงไม่ไหวจริงๆ