หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2560

เฉินผิงอยากรู้ว่ายี่เหอทรงพลังแค่ไหน ถ้าหากเขาสามารถเอาชนะทุกคนในอาณาจักรนิรันดร์ได้ ก็ไม่มีความจำเป็นที่เฉินผิงจะต้องฟื้นพลังอีก เขาสามารถอาศัยยี่เหอแค่คนเดียวในการช่วยเหลือประมุขของสำนักหลอมเซียนจากสำนักผลาญอัคคี

นอกจากนี้ เขายังสามารถตามหาซูอวี่ฉีกับเพื่อนๆ ต่อไปได้ เพราะเขายังเป็นห่วงพวกเธออยู่มาก

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง ยี่เหอก็ดูกระอักกระอ่วนอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่เขาหัวเราะเบาๆ “คุณเฉิน แม้แต่ในบรรดาราชาทั้งสามและประมุขทั้งสี่ของเผ่าพันธุ์อสูร ผมก็ไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา นับประสาอะไรกับคนทั้งอาณาจักรนิรันดร์ ถ้าคุณต้องการอะไร ผมก็จะพยายามช่วยอย่างเต็มที่ แม้ว่าจะต้องสังเวยชีวิตทุกชีวิตของชาวนครก็ตาม ตอนนี้ ในอาณาจักรนิรันดร์มีอยู่สามเผ่าพันธุ์ เฉพาะมนุษย์และเผ่าพันธุ์อสูรเท่านั้นที่มีความเคลื่อนไหวในขณะที่วิญญาณปีศาจส่วนใหญ่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ผมอาจจะไม่ได้มีแข็งแกร่งมากเป็นพิเศษในอาณาจักรนิรันดร์ แต่ผมจะไม่ยืนดูอยู่เฉยๆ แน่นอนหากมีคนพยายามทำลายนครของผม”

เฉินผิงโบกมือให้ยี่เหอที่ป่าวประกาศความภักดี “เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอกครับ ตอนนี้ผมคงไม่ต้องการอะไรแล้ว”

เขาไม่สงสัยในความภักดีของยี่เหอ ถึงกระนั้นเขาก็ไม่อาจปล่อยให้ยี่เหอและคนของเขาทุกคนไปตายเพื่อเหตุผลที่เห็นแก่ตัวของตัวเขาเองได้

“นายท่าน คุณกำลังทนทุกข์จากอาการบาดเจ็บสาหัสซึ่งยังรักษาไม่หาย ผมมียาอยู่ในเมืองซึ่งสามารถเร่งการฟื้นตัวของคุณได้ ยิ่งไปกว่านั้น ผมได้เชิญนักกลั่นยาที่เก่งกาจมาที่เมืองนี้ด้วย ผมให้เขามารักษาคุณได้นะ!” ยี่เหอเสนอ

“ไม่เป็นไร ที่ผมต้องทำก็แค่ฟื้นพลังบางส่วน ส่วนเรื่องตัวตนของผม อย่าเอาไปบอกคนอื่นก็พอ” เฉินผิงเตือน