หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2567

หูอี้เซียวเย้ยหยัน “ไร้สาระ ยาเม็ดเดียวจะรักษาโรคร้ายแรงได้ยังไง?”

“การที่คุณรักษาไม่สำเร็จชี้ให้เห็นถึงความไร้ฝีมือและความเขลาของตัวคุณเอง”

เฉินผิงไปที่ลานกว้าง และเอาเตาหลอมเสินหนงออกมาจากแหวนเก็บของหลังจากที่พูดอย่างนั้น

หูอี้เซียวชะงักเมื่อเห็นเฉินผิงนำเตาหลอมเสินหนงออกมา ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างไม่อยากเชื่อในขณะที่เขามองไปยังสิ่งประดิษฐ์นั้น

อย่างไรก็ตาม ยี่เหอและเป่ยฉางเหล่าไม่รู้ว่ามันคืออะไร พวกเขาจึงดูนิ่งเฉยขณะมองดูเขาตั้งเตาหลอม เพราะเฉินผิงนำมันออกมาจากความว่างเปล่า พวกเขาจึงคาดว่าเขาคงมีของวิเศษอย่างแหวนเก็บของในครอบครอง

แม้แต่ในอาณาจักรนิรันดร์ การครอบครองสิ่งประดิษฐ์เช่นนี้นับว่าน่าประทับใจ เนื่องจากที่เก็บของแบบนี้จำต้องอาศัยเวทย์เคลื่อนย้ายมิติ

ท่ามกลางสายตาของผู้คน เฉินผิงเตรียมเตาหลอมเสินหนง จากนั้นก็หยิบหญ้ากระเรียนเซียนออกมากระจุกหนึ่ง

หูอี้เซียวขมวดคิ้วเมื่อเฉินผิงหยิบมันออกมา จากนั้นเขาก็กระโจนเข้าหาเขาโดยไม่บอกไม่กล่าว

ยี่เหอคว้าตัวหูอี้เซียวเพื่อหยุดเขาได้ทันท่วงที

ถ้าคิดจะแตะต้องเฉินผิงก็ต้องผ่านฉันไปก่อน

“คุณกำลังทำอะไร คุณหู?” เขาถามพร้อมทำหน้าบึ้ง

“หญ้ากระเรียนเซียน! นายเอามันมาครอบครองได้ยังไง?” หูอี้เซียวร้องโหยหวน

ยี่เหอหันไปหาเฉินผิง แม้เขาจะไม่รู้ว่าเฉินผิงได้หญ้ากระเรียนเซียนมายังไง แต่ยี่ชารู้ เพียงแต่เธอก็ไม่ได้พูดออกมา

“แล้วทำไมผมจะครอบครองหญ้ากระเรียนเซียนไม่ได้ล่ะ? มันเป็นของคุณหรือไง?” เฉินผิงถามเขากลับ

หูอี้เซียวส่ายหัวอย่างไม่เต็มใจ “เปล่า”

หูอี้เซียวสาปแช่งอู๋เฟยอวี่และจางเปียวผู้เป็นศิษย์ของเขาอยู่ในใจ ฉันส่งพวกมันไปเอาหญ้ากระเรียนเซียน แต่มันดันตกไปอยู่ในมือของคนอื่นเสียได้!

เขาไม่เคยเห็นยาที่กลั่นด้วยวิธีนี้ และเขากลัวว่าหญ้ากระเรียนเซียนจะถูกเผาจนเกรียมก่อนที่จะสังเคราะห์ยาเสร็จสิ้น

“ความสามารถของผมไม่ใช่กงการของคุณ หญ้าเซียนเป็นของผม และผมจะใช้ยังไงมันก็เรื่องของผม”

หูอี้เซียวเงียบไป

เป่ยฉางเหล่าและยี่เหอเริ่มกังวล พวกเขาไม่เคยเห็นยาที่ถูกสังเคราะห์ด้วยวิธีนี้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้นไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาสักคำ

พวกเขาสวดภาวนาอย่างร้อนรนขอให้เฉินผิงทำสำเร็จ ถึงยังไงเป่ยฉางเหล่าก็รู้สึกซาบซึ้งยิ่งที่เฉินผิงใช้สิ่งล้ำค่าอย่างหญ้ากระเรียนเซียนในการสังเคราะห์ยาเพื่อลูกสาวของเขา

หลังจากผ่านไปสิบนาที ควันก็พวยพุ่งออกมาจากเตาหลอมเสินหนง ตามด้วยกลิ่นที่ชัดเจนว่าเป็นกลิ่นของยา

“คุณปฏิเสธที่จะฟังคำแนะนำของผม และตอนนี้หญ้ากระเรียนเซียนที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์ก็ถูกทำลาย” หูอี้เซียวเย้ยหยันเมื่อเห็นควันที่พวยพุ่งจากเตาหลอมเสินหนง