หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2568
“แน่ใจเหรอว่าถูกทำลาย? ถ้าเกิดว่าผมปรุงยาสำเร็จล่ะ?” เฉินผิงยิ้ม
“เหลวไหล นี่เพิ่งจะผ่านมาแค่สิบนาที ฉันจะคุกเข่าต่อหน้านายเลยถ้านายปรุงยาสำเร็จ!”
หูอี้เซียวปฏิเสธที่จะเชื่อเขา หญ้าเซียนดังเช่นหญ้ากระเรียนเซียนไม่สามารถนำมาทำเป็นยาได้ภายในเวลาเพียงสิบนาที
“ย่อมได้!”
เฉินผิงยิ้มกว้าง เขาเดินไปที่เตาหลอมเสินหนงอย่างใจเย็นและทำการกลั่นยาเม็ดโปร่งใสจากภายในเตา มีแสงระยิบระยับส่องออกมาจากเตาหลอม
ฝูงชนต่างมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ เมื่อเฉินผิงเปลี่ยนหญ้ากระเรียนเซียนให้กลายเป็นยาได้สำเร็จ
หูอี้เซียวพึมพำด้วยความตกใจ “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน”
ขณะที่พูด เขาก็วิ่งไปที่เตาหลอมเสินหนงและมองเข้าไปข้างใน เขาพยายามหาดูว่าเฉินผิงใช้ลูกไม้อะไรสักอย่างหรือเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...