“ฉันก็จะไป”
“ฉันด้วย ฉันก็อยากเห็นนายกเทศมนตรีหลิงที่เลื่องลือว่ายุติธรรมเหมือนกัน!”
หลี่ชูเจินกับเฉินจยาเหยาเอะอะโวยวายเพราะอยากไปด้วย!
“เอาล่ะ ไปด้วยกันเถอะ!” หลี่เหลยโบกมือและกล่าว!
ขณะที่ครอบครัวของเฉินเป่าเฉียงกำลังเตรียมตัวไปชนแก้วเคารพ จู่ๆ หลี่เหลยก็ยืนขึ้นและหันไปกล่าวกับเฉินผิงว่า “นายบอกว่าเคยไปกินข้าวที่บ้านนายกเทศมนตรีหลิงไม่ใช่เหรอ ตอนนี้พวกเราจะไปชนแก้วเคารพนายกเทศมนตรีหลิง นายจะไปด้วยไหม”
เมื่อหลี่เหลยพูดออกไป คนในครอบครัวของเฉินเป่าเฉียงจึงมองเฉินผิงอย่างเย้ยหยัน พวกเขารู้ว่าเฉินผิงไม่กล้าไปอย่างแน่นอน ถ้าไปล่ะก็ เขาต้องโดนเปิดโปงในทันที!
เฉินผิงผงกหัว “ถ้าจะชนแก้วเคารพ เขาต้องเป็นคนมาชนแก้วเคารพฉันสิ!”
เมื่อได้ยินเฉินผิงพูดแบบนี้ ทุกคนจึงชะงักทันที ทันใดนั้นทุกคนก็หัวเราะกันชั่วขณะหนึ่ง “นายกำลังฝันหรือว่ายังไม่ตื่นเนี่ย นายบอกว่านายกเทศมนตรีหลิงต้องมาชนแก้วเคารพนายอย่างนั้นเหรอ ทำไมนายถึงไม่ฉี่แล้วมองตัวเองดูล่ะ เดี๋ยวเจอกับนายกเทศมนตรีหลิงแล้ว ฉันจะเอาคำพูดของนายไปเล่าต่อ ฉันอยากรู้ว่านายกเทสมนตรีหลิงจะจัดการนายยังไง!”
เมื่อหลี่เหลยพูดจบ เขาก็พาเฉินเป่าเฉียงและครอบครัวเดินออกไป!
เพิ่งจะเดินออกจากประตู หลี่ชูเจินก็หยุดและหันกลับมากล่าวว่า “พวกเราจะไปชนแก้วเคารพ บางทีอาจอยู่กินข้าวด้วยกัน ถึงตอนนั้นพวกนายก็จ่ายเงินเลยนะ ไม่ต้องรอ เหล้าเปล่าสองขวดนั้นมีราคาหลายร้อยหยวน อย่าลืมเอากลับบ้านล่ะ ครอบครัวของนายกินได้อีกหลายวันเลย”
เมื่อหลี่ชูเจินพูดจบ เธอก็เดินหัวเราะคิกคักออกไป!
“เฉินผิง ลูกเลอะเลือนหรือเปล่า ทำไมถึงกล้าพูดส่งเดช นี่เป็นการหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่เหรอ”
หลังจากครอบครัวของเฉิงเป่าเฉียงออกไป ถังหงอิงจึงพูดกับเฉินผิงด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“แม่ครับ ไม่เป็นไรหรอก!” เฉินผิงยิ้มตอบเล็กน้อย!
“เฮ้อ!” ตอนนี้เฉินเป่ากั๋วถอนหายใจ “อาหารบนโต๊ะนี้ เป็นเงินเท่าไหร่นะ จะทำยังไงดีล่ะ”
“พ่อครับ พ่อไม่ต้องสนใจหรอก ผมมีวิธี! พ่อกับแม่กลับไปก่อนเถอะ เรื่องคิดเงินผมจะจัดการเอง!”
เฉินผิงรู้ว่าการที่พ่อแม่ของตัวเองอยู่ที่นี่ พวกเขาก็ทำได้เพียงวิตกกังวล ให้พวกเขากลับบ้านไปก่อนยังดีเสียกว่า!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...