หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2610
หลังจากเนี่ยเหิงจากไป เฉินผิงก็หันไปหาผู้อาวุโสสามและพูดว่า “เอาล่ะ พาผมไปยังสถานที่ที่คุณกลั่นยาและรักษาโรคทีครับ...”
ผู้อาวุโสสามขมวดคิ้วขณะมองไปที่เฉินผิง สถานที่นั่นเป็นความลับสุดยอด ฉันจะให้คนที่ฉันไม่รู้จักเข้าไปได้ยังไง?
เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับทักษะทางการแพทย์ของเฉินผิง เขายังเด็กเกินไป เขาไม่มีทางที่จะมีพลังขนาดนี้ได้ ต่อให้เขาจะเริ่มฝึกฝนตั้งแต่วันที่เขาลืมตาดูโลกก็ตาม!
เฉินผิงรู้สึกได้ถึงความไม่ไว้วางใจที่ผู้อาวุโสสามมีต่อเขา เขายิ้มจางๆ โดยไม่พูดอะไรก่อนจะดึงเตาหลอมเสินหนงออกมาจากแหวนเก็บของของเขา
“มองดูที่เตาหลอมนี้สิ คุณคิดว่าผมจะรักษาคุณได้หรือเปล่าครับ?” เฉินผิงถาม
เมื่อเห็นเตาหลอมเสินหนงตรงหน้า ผู้อาวุโสสามก็ตัวแข็งทื่อทันที เขารู้สึกประหลาดใจอย่างมากพร้อมกับเอื้อมมือไปสัมผัสที่เตาหลอมนั่นอ่อนโยน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...