"ท่านผู้อาวุโสสาม ผมสามารถเข้าถึงชลาธารโอสถได้ง่ายๆ แบบนั้นเลยเหรอครับ? จริงๆ แล้ว ชลาธารโอสถนั่นคืออะไรกันแน่?” เฉินผิงเอ่ยถาม
“ไม่ใช่แบบนั้นอย่างแน่นอน คุณจำเป็นที่จะต้องผ่านการประเมินเพื่อเข้าสู่ชลาธารโอสถ แต่ด้วยความสามารถของคุณแล้ว ฉันเชื่อว่าคุณสามารถผ่านมันไปได้โดยง่ายอย่างแน่นอน” ผู้อาวุโสสามกล่าว “ส่วนชลาธารคืออะไรนั้น ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ตามคู่มือโบราณของสำนักอวี้ติ้งที่ได้บันทึกเอาไว้ มันเป็นสถานที่ที่ผู้อาวุโสของสำนักใช้ในการกลั่นยา หลังจากผ่านเวลามาหลายปี บ่อน้ำแห่งนี้จึงเต็มไปด้วยพลังวิญญานจำนวนมหาศาล พลังนี้แข็งแกร่งกว่าพลังจากสวรรค์และโลกกว่าร้อยเท่าเป็นอย่างน้อย แต่มันก็มีขีดจำกัดอยู่ในเรื่องของระยะเวลาที่จะลงไปแช่น้ำในบ่อนั่นด้วยเช่นกัน”
“ขีดจำกัดเหรอครับ? เป็นไปได้มั้ยว่าพวกเขากังวลว่าพลังวิญญานในชลาธารโอสถนั่นจะถูกดูดซึมไปจนหมด?”
“ดูดซึมไปจนหมดงั้นรึ?” อาวุโสสามหัวเราะ “บ่อนั่นมีอายุมานานนับพันปี พลังวิญญานในนั้นมหาศาลและกว้างใหญ่ราวกับท้องทะเล มันจะถูกดูดซึมไปจนหมดได้ยังไงกัน? แต่เป็นเพราะว่าพลังวิญญานที่อยู่ในบ่อน้ำนั้นแข็งแกร่งเกินไป แม้ว่าจะสามารถเพิ่มพลังและความสามารถได้อย่างรวดเร็ว แต่มันก็มีผลข้างเคียงด้วยเช่นกัน หากร่างกายอ่อนแอเกินไป การอยู่ในบ่อน้ำนั้นนานเกินไปก็จะทำให้ร่างกายระเบิดและเสียชีวิตได้ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมถึงต้องผ่านการประเมินเสียก่อน ถึงแม้ว่าคุณจะผ่านการประเมินได้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะอยู่ในนั้นเป็นเวลานานได้ ที่ผ่านมาแม้จะมีลูกศิษย์ที่ได้รับการทดสอบมาหลายชั่วอายุคน แต่ก็ไม่เคยมีใครสามารถแช่น้ำนั่นได้นานกว่าหนึ่งชั่วโมง มิฉะนั้นจะเกิดผลข้างเคียงตั้งแต่ความเสียหายต่ออวัยวะของคุณไปจนถึงการระเบิดของร่างกาย”
“ไม่มีใครเคยแช่ได้นานกว่าหนึ่งชั่วโมงเลยเหรอครับ?”
เฉินผิงไม่อยากเชื่อ เป็นไปได้ยังไงกัน ที่ร่างกายไม่สามารถทนต่อการแช่ตัวในบ่อนั้นได้เกินกว่าหนึ่งชั่วโมง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...