“ดีมาก ฉันดีใจที่เห็นถึงความเป็นผู้ใหญ่ที่นายแสดงออกมา” ผู้อาวุโสรองกล่าวชมเนี่ยเหิงก่อนจะหันไปเผชิญหน้ากับเฉินผิง “นายชื่ออะไร?”
“เฉินผิง” เฉินผิงตอบอย่างขอไปที
“เนื่องจากคุณต้องการเข้าร่วมสำนักอวี้ติ้ง ทำไมคุณถึงเลือกที่จะเป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสสามแทนที่จะเป็นหูอี้เซียวล่ะ?” ผู้อาวุโสรองถามอย่างสงสัย
โดยธรรมชาติแล้ว สถานะผู้นำของสำนักอวี้ติ้งของหูอี้เซียวย่อมจะต้องเป็นตัวเลือกลำดับแรกสำหรับใครก็ตามที่กำลังมองหาอาจารย์ นอกจากนี้ หากได้เป็นศิษย์ของหูอี้เซียวแล้ว ตำแหน่งต่างๆ ในสำนักอวี้ติ้งก็จะสูงขึ้นโดยอัตโนมัติทันที
ในทางตรงกันข้าม ผู้อาวุโสสามอาศัยอยู่ในสถานที่ที่น่าสังเวชและไม่สามารถจัดหาทรัพยากรมากมายให้กับลูกศิษย์ของเขาได้ นอกจากลูกศิษย์ที่ซื่อสัตย์จำนวนไม่กี่คนแล้ว ก็ยังไม่มีใครต้องการให้เขามาเป็นอาจารย์ให้อีกแล้ว
“ผมไม่มีเหตุผลอะไรพิเศษ ผมแค่ชอบเขาเท่านั้น” เฉินผิงตอบกลับไป
น้ำเสียงที่สงบและมีความมุ่งมั่นของเฉินผิงทำให้ผู้อาวุโสรองประหลาดใจ เพราะผู้เข้าร่วมการประเมินส่วนใหญ่ไม่เพียงแค่แสดงความเคารพที่มีต่อเขาเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงการแอบมอบของขวัญให้เขาอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...