หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2639

ข่าวการประลองของเฉินผิงกับควางเปียวที่แพร่สะพัดไปทั่วทั้งสำนักอวี้ติ้งอย่างรวดเร็ว ดึงดูดให้แม้แต่เหล่าศิษย์ชั้นนอกเองก็มาชมดูเหตุการณ์

สนามประลองตั้งอยู่ระหว่างเขตชั้นในและเขตชั้นนอกที่อนุญาตให้เหล่าศิษย์ชั้นนอกมาสังเกตการณ์และเรียนรู้จากการต่อสู้ได้

เมื่อพวกเขามาถึงสนามประลอง ผู้อาวุโสสามกับผู้อาวุโสรองก็ได้ที่นั่งบนเวทีสูงทางด้านหนึ่ง ทำให้พวกเขามองเห็นการประลองทางด้านล่างได้ชัดเจน

ผู้อาวุโสทั้งสองคนยังคงเอาแต่นิ่งเงียบ ทว่าพวกเขากลับปกปิดความคิดและแผนการลับของตนเองเอาไว้

ผู้อาวุโสสามตัดสินใจว่าจะไม่ยอมให้เฉินผิงต้องย่อยยับในมือของควางเปียว ถ้าหากเขาแพ้การต่อสู้ ตนก็พร้อมจะก้าวเข้าไปช่วยเหลือ เพราะเขายังต้องการให้เฉินผิงช่วยรักษาหลิ่วหรูเยี่ยนที่ยังคงไม่ได้สติ

ต่อให้จะไม่ได้คำนึงถึงหลิ่วหรูเยี่ยน ผู้อาวุโสสามก็ตั้งใจที่จะยื่นมือให้ความช่วยเหลือเฉินผิง อย่างไรเสียเฉินผิงก็เคยช่วยชีวิตเขาไว้

ในทำนองเดียวกัน ผู้อาวุโสรองเองก็ไตร่ตรองถึงทางเลือกของตนเองแล้ว ถ้าหากควางเปียวพ่ายแพ้ในการประลอง เขาก็จะไม่ยอมให้เฉินผิงสังหารอีกฝ่ายเช่นกัน

“ท่านอาจารย์ ท่านคิดว่าคุณเฉินจะสามารถเอาชนะควางเปียวได้จริงๆ หรือเปล่า? สถานการณ์ทั้งหมดนี้ช่างเหมือนฝันไป...” ฟางซูถามด้วยน้ำเสียงเจือความกังวล

“ข้าก็ไม่แน่ใจ...” ผู้อาวุโสสามส่ายหน้า เพราะเขายังไม่รู้จักพลังของเฉินผิงอย่างถ่องแท้

“ผมคิดว่าเขาทำได้!” จู่ๆ เนี่ยเหิงก็เอ่ยสิ่งที่คิดออกมา อย่างไรเสียเขาก็เป็นคนเดียวที่เคยเห็นเฉินผิงลงมือ

เมื่อสังเกตเห็นสีหน้ามั่นอกมั่นใจของเฉินผิง เนี่ยเหิงก็รู้สึกว่าเฉินผิงน่าจะมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

ครั้นผู้อาวุโสรองเห็นว่าเนี่ยเหิงศรัทธาในตัวเฉินผิงมากเพียงใด เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองอีกฝ่ายด้วยสายตาดูหมิ่นแล้วเอ่ยวาจากระทบกระเทียบว่า “เนี่ยเหิง เจ้ากลายเป็นสุนัขรับใช้ของลุงใหญ่สามของเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

เนี่ยเหิงยังคงเอาแต่นิ่งเงียบ อย่างไรเสียผู้อาวุโสรองก็เป็นผู้อาวุโสของเขา ฉะนั้นต่อให้เขาจะขุ่นเคืองกับคำพูดของอีกฝ่ายก็ใช่ว่าจะอยู่ในฐานที่จะปฏิเสธได้

“อีกไม่นานแกก็จะได้รู้เอง เลิกถ่วงเวลาแล้วลงมือเดี๋ยวนี้เลย” เฉินผิงตอบพลางยิ้มเย็น

“แกอยากให้ฉันลงมือก่อนงั้นเหรอ? ถ้าหากฉันเริ่มลงมือกับแกต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนั้น พวกเขาอาจะคิดว่าฉันเอาเปรียบแกได้ ฉันจะให้โอกาสแกได้ลงมือก่อก็แล้วกัน” ควางเปียวย้อนตอบเพราะไม่อยากโดนหัวเราะเยาะที่เป็นฝ่ายลงมือก่อนในสถานการณ์เช่นนั้น

“ถ้าฉันลงมือก่อน แกจะไม่มีโอกาสให้ตอบโต้เอานะ ฉันจะโอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย” เฉินผิงกล่าวด้วยความมั่นใจ ราวกับว่าเขาไม่สะทกสะท้านกับการต่อสู้ที่อาจจะสังหารเขาได้

ควางเปียวเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะชักไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ซึ่งแผ่หมอกดำหนาทึบออกมา

“แกมีเวลาแค่สิบนาที มาดูกันซิว่าแกจะเอาชนะฉันภายในสิบนาทีนี้ได้ยังไงกัน” ควางเปียวกล่าวพลางเหวี่ยงไม้บรรทัดเพื่อสร้างภาพลวงตานับไม่ถ้วนที่พุ่งเข้าหาเฉินผิง

เฉินผิงอัญเชิญกระบี่พิฆาตมังกรด้วยการโบกมือแล้วกระบี่ที่เปล่งประกายก็ก่อตัวขึ้นเป็นรูปเป็นร่างอยู่ในมือของเขา เพียงสะบัดข้อมือเบาๆ ก็ทำให้ส่วนโค้งของกระบี่ส่องสว่างพร่างพรายพุ่งทะยานฟ้าโดยที่รัศมีพลังที่ตรงข้ามกันทั้งสองฝ่ายได้เข้าปะทะกันเสียงดังกึกก้อง!