หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2640
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องไปทั่วทั้งสนามประลอง
ควางเปียวยังคงกวัดแกว่งไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ ทั่วทั้งสนามประลองปกคลุมไปด้วยหมอกดำ เนื่องจากหมอกหนาทึบบดบังทัศนวิสัยทำให้ผู้ชมไม่สามารถมองเห็นเหตุการณ์ในสนามประลองได้อีกต่อไป
ในทางกลับกัน ผู้อาวุโสรองกับผู้อาวุโสสามที่นั่งอยู่บนเวทีสูงข้างสนามประลอง ยังสามารถมองเห็นการต่อสู้อันดุเดือดระหว่างเฉินผิงกับควางเปียว
เงาร่างของเฉินผิงหลบหลีกอย่างว่องไวแล้วเริงร่ายผ่านหมอกดำเพื่อหลบเลี่ยงพลังจู่โจมของควางเปียวได้อย่างง่ายดาย น่าแปลกใจที่เขาจำเป็นต้องถือกระบี่พิฆาตมังกรเพื่อปกป้องตนเองเสียด้วยซ้ำไป
ในชั่วพริบตาเดียว ควางเปียวก็เปิดฉากโจมตีไปร้อยกว่ากระบวนท่าแล้ว แต่ก็ไม่มีสักกระบวนท่าที่จะสามารถจัดการกับเฉินผิงได้
ควางเปียวเองก็เริ่มที่จะหอบหายใจเพราะความเหนื่อยล้า เขาจึงขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด
เขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะมีความว่องไวจนน่าทึ่ง นอกเหนือไปจากกำลังกายอันน่าประทับใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...