หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2640

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องไปทั่วทั้งสนามประลอง

ควางเปียวยังคงกวัดแกว่งไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ ทั่วทั้งสนามประลองปกคลุมไปด้วยหมอกดำ เนื่องจากหมอกหนาทึบบดบังทัศนวิสัยทำให้ผู้ชมไม่สามารถมองเห็นเหตุการณ์ในสนามประลองได้อีกต่อไป

ในทางกลับกัน ผู้อาวุโสรองกับผู้อาวุโสสามที่นั่งอยู่บนเวทีสูงข้างสนามประลอง ยังสามารถมองเห็นการต่อสู้อันดุเดือดระหว่างเฉินผิงกับควางเปียว

เงาร่างของเฉินผิงหลบหลีกอย่างว่องไวแล้วเริงร่ายผ่านหมอกดำเพื่อหลบเลี่ยงพลังจู่โจมของควางเปียวได้อย่างง่ายดาย น่าแปลกใจที่เขาจำเป็นต้องถือกระบี่พิฆาตมังกรเพื่อปกป้องตนเองเสียด้วยซ้ำไป

ในชั่วพริบตาเดียว ควางเปียวก็เปิดฉากโจมตีไปร้อยกว่ากระบวนท่าแล้ว แต่ก็ไม่มีสักกระบวนท่าที่จะสามารถจัดการกับเฉินผิงได้

ควางเปียวเองก็เริ่มที่จะหอบหายใจเพราะความเหนื่อยล้า เขาจึงขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด

เขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะมีความว่องไวจนน่าทึ่ง นอกเหนือไปจากกำลังกายอันน่าประทับใจ

“ถ้าแกยอมแพ้เสียเดี๋ยวนี้ ฉันอาจจะยอมไว้ชีวิตแก แค่คลานลอดหว่างขาฉันซะแล้วฉันก็จะปล่อยแกไป” เฉินผิงยิ้มเยาะพลางถลึงตามองมาที่ควางเปียว “แต่เมื่อฉันไม่สนใจที่จะเล่นเกมนี้แล้ว แกก็ไม่มีทางเดินออกไปจากสนามประลองทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ได้หรอก”

“แกอย่าบังอาจมาโอหังต่อหน้าฉัน!” ควางเปียวคำรามอย่างเกรี้ยวกราดพลางตวัดไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ใส่เฉินผิงอีกครั้ง

แต่เฉินผิงก็ยังหลบหลีกพลังโจมตีของเขาได้อย่างง่ายดายไปเสียทุกครั้ง

“คุณเฉินมีทักษะฝีมือบางอย่างจริงๆ ควางเปียวประชิดตัวเขาไม่ได้เสียด้วยซ้ำไป” ฟางซูกล่าวด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นการโต้ตอบในสนามประลอง

ผู้อาวุโสสามตอบพลางพยักหน้ารับรู้ “ดูเหมือนพวกเราจะประเมินเขาต่ำเกินไป”

ผู้อาวุโสรองที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาแค่นเสียงด้วยความดูแคลน “มันก็แค่อาศัยความว่องไวของตัวเอง การที่มันบอกว่าสามารถเอาชนะควางเปียวได้ภายในสิบนาที แต่กลับเอาแต่หลบหลีกอยู่แบบนี้ มันคงไม่สามารถจัดการได้ในชั่วโมงหนึ่งหรอก ศิษย์น้องเอ๋ย เมื่อหมดเวลาสิบนาทีก็ให้เป็นหน้าที่เจ้าประกาศผลก็แล้วกัน”

ไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ของควางเปียวเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์โดยแท้ เพราะประดับด้วยอัญมณีสีเขียวมรกตทั้งแปดเม็ดที่กักขังสัตว์อสูรดุร้ายอย่างน่าเหลือเชื่อเอาไว้ข้างในนั้น

เมื่ออัญมณีแต่ละเม็ดทำงานก็จะอัญเชิญสัตว์ดุร้ายออกมา จากนั้นเมื่ออัญมณีทั้งแปดเม็ดเปล่งแสงพร้อมกัน ไม่มีใครล่วงรู้ว่าตัวตนชั่วร้ายจะปรากฎออกมาเป็นตัวอะไร

จนกระทั่งเกิดเรื่องที่เรือนของควางเปียว ก็ไม่มีใครกล้าปลุกกระตุ้นอัญมณีทั้งแปดเม็ดพร้อมกัน แต่เมื่อเฉินผิงก่อหายนะและยั่วยุควางเปียว โทสะของฝ่ายหลังก็กระตุ้นให้เขาปลดปล่อยพลังของอัญมณีทั้งแปดเม็ดทันที

โชคดีที่ผู้อาวุโสรองสอดมือเข้ามายุ่งแล้วระงับเภทภัยด้วยการตบหน้าควางเปียว มิฉะนั้นฐานที่มั่นของทั้งสำนักอวี้ติ้งคงได้ย่อยยับเหลือเพียงซากปรักหักพังเพราะสัตว์ประหลาดที่ปล่อยออกมาเป็นแน่

ผู้อาวุโสรองหัวเราะอย่างวางท่า “ลำพังแค่ไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์อันนี้ เฉินผิงก็ไม่สามารถสิ้นสุดการประลองในสิบนาทีได้แล้ว นับประสาอะไรกับเรื่องเอาชนะควางเปียวภายในกรอบเวลาเท่านั้นเล่า ไม่ต่างอะไรจากคิดเพ้อฝันไปเอง!”

ผู้อาวุโสสามและคนอื่นๆ กลับเคร่งเครียดยิ่ง สายตาของพวกเขาจับจ้องไปบนสนามประลองอย่างแน่วแน่ เพราะอยากจะเห็นว่าเฉินผิงจะรับมือกับสถานการณ์ได้อย่างไร

ในขณะเดียวกัน เมื่อเฉินผิงสังเกตเห็นอสรพิษโผล่ออกมาจากไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ก็ยกยิ้ม