เฉินผิงไม่รู้สึกหวาดกลัวที่ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรพวกนั้นเพราะเขามีร่างแท้ของมังกรทอง ในทางกลับกัน เขาก็มีพลังของชื่อเฟิ่งกับแก่นมังกรอยู่ในร่างของตนเองด้วย
ทันใดนั้นพลังภายในร่างของเฉินผิงก็พุ่งออกมา จากนั้นมังกรทองก็ค่อยๆ ปรากฎตัวอยู่ข้างหลังเฉินผิง
อึดใจต่อมา เสียงกู่ร้องคำรามของมังกรก็ดังกึกก้องไปทั่วฟ้า
เมื่ออสรพิษที่พุ่งเข้ามาหาเฉินผิงเห็นมังกรทองเข้าก็ตื่นตะลึง แววตาของมันถึงกับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หลังจากนั้นจู่ๆ มันก็หันหลังหนีไป อสรพิษหายวับไปในชั่วพริบตาเดียวและอัญมณีที่กำลังส่องประกายอยู่บนไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ก็อ่อนแสงลง
ควางเปียวตัวแข็งทื่ออยู่กับที่เพราะตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่จู่ๆ ก็พลิกผัน เกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย? ทำไมอสรพิษถึงได้ล่าถอยเล่า?
ในขณะนั้นเอง ผู้อาวุโสสามและคนอื่นๆ ที่อยู่บนเวทีสูงก็ได้แต่รู้สึกประหลาดใจ
“คุณเฉินมีมังกรทองอยู่ข้างหลัง! นั่นไม่ใช่มังกรตัวจริงหรอกรึ?” ฟางซูเอ่ยขึ้นด้วยความไม่อยากเชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...