หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2642

ฝูงชนเองก็รู้สึกมึนงงเช่นเดียวกัน จากนั้นพวกเขาต่างจ้องมองด้วยความไม่อยากเชื่อพร้อมดวงตาเบิกกว้าง เมื่อสักครู่สัตว์อสูรพวกนั้นยังดูกระหายเลือดอยู่เลย! ทำไมจู่ๆ พวกมันกลับเชื่องขนาดนั้นได้ล่ะ? ทำไมพวกมันถึงได้เชื่อฟังเฉินผิง? เรื่องนี้ช่างน่าเหลือเชื่อ!

แม้แต่ผู้อาวุโสรองกับผู้อาวุโสสามก็ตกอกตกใจ พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเอาเสียเลย สัตว์อสูรที่โดนขังอยู่ในไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ทั้งโหดเหี้ยมและแข็งแกร่งมาก ห่าเอ๊ย มีแต่สัตว์อสูรพวกนี้เท่านั้นที่คู่ควรจะโดนขังอยู่ในไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์! ด้วยเหตุนั้น ไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์จึงถือว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์! ยามนี้สัตว์อสูรดุร้ายพวกนี้เชื่อฟังเฉินผิง! เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

“ไปซะ! กัดไอ้คนปัญญาอ่อนนั่นเลย!” เฉินผิงสั่งการสัตว์อสูรพลางชี้ไปที่ควางเปียว

สัตว์อสูรทั้งสามตนผงกศีรษะพลางหันหลังแล้วพุ่งใส่ควางเปียวอย่างเลือดเย็น

ในขณะนั้นควางเปียวยังคงงุนงง เมื่อได้กลิ่นคาวเลือดก็ทำให้เขาได้สติขึ้นมา

“ถอย!” ควางเปียวรีบโบกไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์กลางอากาศ อัญมณีก็เปล่งแสงแล้วสัตว์อสูรทั้งสามตนนั้นก็โดนขังเอาไว้ในไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์อีกครั้ง

ควางเปียวหวาดระแวง ฉันเกือบถูกสัตว์อสูรเขมือบทั้งเป็นแล้ว!

หลังจากเขาปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก เขาก็เห็นลำแสงสีขาววูบผ่านไปต่อหน้าต่อตา