หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2652

ในหุบเขาเป่ยจี๋ภายในอาณาจักรนิรันดร์ หญิงสาวทั้งสามคนกำลังย่างกระต่ายป่าบนกองไฟอยู่ในถ้ำ กลิ่นหอมฟุ้งตลบไปทั่วทั้งถ้ำ

พยัคฆ์สามตัวนอนอยู่ข้างเหล่าหญิงสาวพร้อมทำหน้าที่เป็นสัตว์พาหนะที่แสนจงรักภักดี

หญิงสาวเหล่านี้หาใช่ใครอื่นนอกเสียจากซูอวี่ฉี หัวเฟิ่งและอวี๋เจียเมิ่งที่เพิ่งจะถูกลากเข้าไปในอาณาจักรนิรันดร์พร้อมกับเฉินผิงผ่านหลุมดำลึกลับ

แต่เมื่อพวกเธอมาถึงกลีบไม่ได้อยู่ที่เดียวกับเฉินผิง จากนั้นก็ลงเอยด้วยการถูกแยกจากเขาไปอีกหลายพันกิโลเมตร

“หัวเฟิ่ง พวกเราโชคดีที่มีเธออยู่ที่นี่ด้วย ในอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้ พวกเราถึงได้อาหาร เครื่องดื่มและแม้แต่สัตว์พาหนะที่สง่างามพวกนี้ด้วย” ซูอวี่ฉีกล่าวกับหัวเฟิ่งด้วยความซาบซึ้งใจ

ตลอดช่วงเวลานี้ หญิงสาวทั้งสามคนเริ่มสนิทสนมกันมากเพราะพวกเธอได้ร่วมมือกันค้นหาเฉินผิง

ซูอวี่ฉีกับอวี๋เจียเมิ่งไม่คุ้นเคยกับอาณาจักรนิรันดร์ แต่หัวเฟิ่งเป็นคนของอาณาจักรนิรันดร์ ในฐานที่เป็นเทพอสูร ความรอบรู้และพลังของเธอทำให้พวกเธอสามารถดำรงชีพอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้สบายๆ หัวเฟิ่งถึงขนาดฝึกพยัคฆ์ทั้งสามตนให้เชื่องและทำให้พวกมันกลายมาเป็นสัตว์พาหนะที่แสนจงรักภักดี

“หัวเฟิ่ง ตอนที่สัตว์อสูรพวกนั้นเห็นเธอ พวกมันก็หนีกระเจิงราวกับว่าจะรอดชีวิตหรือเปล่าก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว ช่างน่าขบขันจริงๆ” อวี๋เจียเมิ่งแสดงความคิดเห็นพลางตบพยัคฆ์ที่อยู่ข้างตัวเธอ

“เอาล่ะ หัวเฟิ่งเป็นเทพอสูร สัตว์อสูรย่อมต้องหวาดกลัวเธอเป็นธรรมดา” ซูอวี่ฉีอธิบายให้ฟัง

“ถ้าหากฉันไม่ถูกส่งมายังโลกมนุษย์ซึ่งทำให้พลังของฉันลดลงอย่างฮวบฮาบ แม้แต่พวกชนชั้นสูงในนครแห่งจักรวรรดิอสูรก็คงต้องยำเกรงต่อฉันอย่างถึงที่สุด” หัวเฟิ่งกล่าวด้วยสีหน้าภาคภูมิ

“กระต่ายย่างได้ที่แล้ว กลิ่นหอมมากเลยเชียวล่ะ! มากินเถอะ” อวี๋เจียเมิ่งแนะพลางหยิบกระต่ายย่างมาแบ่งให้ทุกคน

ขณะที่ซูอวี่ฉีถือกระต่ายย่างส่วนของตนเอง สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยแววเศร้าหมอง “ฉันสงสัยว่าเฉินผิงจะทำยังไง ฉันหวังว่าเขาจะไม่หิวโหย!”

“พี่อวี่ฉี อย่าห่วงไปเลย บางทีตอนนี้เขาอาจจะมีชีวิตสุขสบายและแวดล้อมไปด้วยสาวงามอยู่ก็ได้” หัวเฟิ่งปลอบ

“สาวๆ ฉันรู้ว่าพวกเธออยู่ในนั้นนะ เลิกหลบฉันได้แล้ว ไม่มีผู้หญิงคนไหนรอดพ้นเงื้อมมือของฉันไปได้หรอก ยังไงซะฉันก็คือเกาฉีเซิ่งเชียวนะ!”

เขายังคงพูดต่อไปอีกว่า “ผู้หญิงคนไหนที่ฉันหมายตาเอาไว้จะต้องตกเป็นของฉันในที่สุด ถามใครดูก็ได้! ตระกูลเกามีชื่อเสียงเลื่องลือในเขตหุบเขาเป่ยจี๋แห่งนี้ พวกเธอคงไม่รู้ว่ามีผู้หญิงตั้งมากมายเท่าไหร่ที่พร้อมกระโจนใส่ฉัน แต่ฉันก็ยังไม่ชายตามอง! นับว่าพวกเธอโชคดีแล้วที่ฉันสนใจในตัวพวกเธอสามคน พวกเราสี่คนผสานรวมเข้าด้วยกันคงจะเผ็ดร้อนน่าดู!”

วาจาหยาบโลนปลุกกระตุ้นโทสะในตัวซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ

นับตั้งแต่พบเจอเกาฉีเซิ่งในเมืองข้างเคียง เขาก็ตามรังควาญพวกเธออย่างไม่ลดละซึ่งทำให้พวกเธอรู้สึกหงุดหงิดไร้ที่สิ้นสุด

น่าเสียดายที่เขาเป็นยอดฝีมือระดับกึ่งเซียน ขณะที่ซูอวี่ฉีกับอวี๋เจียเมิ่งอยู่ที่ระดับราชันยุทธ์ขั้นแปดเท่านั้น ส่วนหัวเฟิ่งก็เพิ่งจะบรรลุถึงระดับผู้จำแลงขั้นแปด ต่อให้พวกเธอร่วมมือกันก็คงจะไม่ใช่คู่ประมือของเกาฉีเซิ่ง

ดังนั้นพวกเธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากหลบซ่อนตัวให้พ้นจากเขาเสีย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถในการสะกดรอยตามพวกเธอจนน่าขนลุก