“คุณพูดถูก คุณน่ะไม่ได้แย่เลย” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้ม “แค่พยายามทำตัวให้อ่อนโยนขึ้นอีกนิด และบางทีคุณน่าจะห้ามใจตัวเองไม่ให้ใช้ความรุนแรงแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง”
“นี่คุณ...” หลิ่วหรูเยี่ยนโกรธจัด เธอเงื้อมือขึ้นเตรียมจะฟาดเฉินผิงอีกครั้ง
“เห็นไหม? คุณจะเที่ยวไปตีคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ ไม่สมกับเป็นผู้หญิงเลย” เฉินผิงรีบถอยกลับแล้วหาที่หลบด้านหลังผู้อาวุโสสาม
เมื่อเห็นการหยอกล้ออย่างสนุกสนานระหว่างเฉินผิงและหลิ่วหรูเยี่ยน ผู้อาวุโสสามก็ยิ้มด้วยความขบขัน
“คุณเฉิน ทำไมคุณไม่ออกไปข้างนอกสักครู่ล่ะ? ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณหลิ่วหรูเยี่ยน” เขาพูดกับเฉินผิง
“ได้สิ ผมจะรอคุณข้างนอก” เฉินผิงตอบและออกไปจากถ้ำทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...