หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2677

จู่ ๆ เฉินผิงก็สังเกตเห็นว่าน้ำในชลาธารโอสถตรงหน้าเขาเริ่มเปลี่ยนสีอย่างไม่ทันตั้งตัว มันกลายเป็นสีเขียวอ่อน ซึ่งหมายความว่าเขาลงมาถึงอีกชั้นหนึ่งของชลาธารโอสถแล้ว

เขาแช่ตัวอยู่ในชลาธารโอสถสีเขียวอ่อน ไม่ขยับเขยื้อนและไม่ใช้วิชาใดๆ แต่เขากลับรู้สึกได้ว่ามีแรงกดดันนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเขาจากทุกทิศทาง

แรงกดดันนั้นเกิดจากพลังวิญญาณที่หนาแน่นมากเกินไปแพร่เข้าสู่ร่างกายของเขา เฉินผิงเริ่มรู้สึกแน่นหน้าอก และกระดูกของเขาก็เริ่มส่งเสียงปริแตก

พอเห็นอย่างนั้นเขาก็ใช้ร่างเกราะทองคำ และเกล็ดสีทองเป็นชั้นๆ ก็เข้าปกคลุมร่างของเขาจนทั่วตัว จากนั้นเขาก็หลับตาลงและนิ่งอยู่กับที่

พอถึงจุดนั้น เฉินผิงไม่กล้าดำลงไปในชลาธารโอสถลึกกว่านี้ เขาจึงทำได้เพียงค่อยๆ ปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยรอบ

พลังวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุดหมุนวนรอบตัวเขา และจุดชีพจรตันเถียนของเขาก็ดูดกลืนพลังวิญญาณที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องเหมือนหลุมดำ

ในขณะเดียวกัน ที่ผิวน้ำของชลาธารโอสถ หลิ่วหรูเยี่ยนและฟางซูขึ้นฝั่งไปแล้วและกำลังตามหาเฉินผิงอย่างกระวนกระวาย

หลังจากแช่ตัวได้เพียงห้าสิบนาที หลิ่วหรูเยี่ยนก็ไปถึงขั้นผู้สำแดงได้สำเร็จ และกำลังขึ้นสู่ขั้นกึ่งเซียน

ฟางซูฝืนแช่น้ำอยู่นานกว่าครึ่งชั่วโมง แต่สุดท้ายร่างกายของเขาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป เขาก็เลยขึ้นฝั่ง

อย่างไรก็ตาม หลังจากทั้งสองขึ้นมาได้เกินกว่าหนึ่งชั่วโมง เฉินผิงก็ยังไม่โผล่มา

“กะ-เกิดอะไรขึ้น? คุณเฉินไปไหนแล้ว?” ฟางซูคิดไม่ตก

เขาค้นหาบริเวณรอบๆ ชลาธารโอสถจนทั่วแล้ว แต่ก็ไม่เห็นเฉินผิงที่ไหนเลย

หลิ่วหรูเยี่ยนก็ไม่สบายใจเช่นกัน ผืนน้ำของชลาธารโอสถไม่ได้กว้างขวาง แล้วคนๆ หนึ่งจะหายไปทั้งอย่างนั้นได้ยังไง?

แม้จะพยายามหาแล้ว หลิ่วหรูเยี่ยนและฟางซูก็ไม่พบร่องรอยของเฉินผิง พวกเขารู้ว่าการอยู่ใกล้ๆ ชลาธารโอสถนานเกินไปอาจทำให้ร่างกายของพวกเขาบอบช้ำจนเกินแก้

ในเมื่อพลังวิญญาณแพร่เข้าสู่ร่างกายของพวกเขาอย่างไม่ลดละ หากความสามารถของพวกเขาไม่ถึงขั้นและไม่สามารถกลั่นพลังวิญญาณได้ทันเวลา มันจะนำมาซึ่งผลร้ายต่อร่างกายของพวกเขา

ฟางซูชำเลืองมองอาจารย์ของเขา แล้วก้มหน้าเงียบๆ

หลิ่วหรูเยี่ยนตอบว่า “เฉินผิงหายตัวไป”

“หายตัวไป?” ผู้อาวุโสสามเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่ออย่างถึงที่สุด

“เขาจะหายไปได้ยังไง? ชลาธารโอสถไม่ได้ใหญ่โตอะไร และนี่เป็นทางเข้าออกทางเดียว” ผู้อาวุโสสามนึกไม่ออกว่าชายหนุ่มอย่างเฉินผิงจะเข้าไปในชลาธารโอสถและหายตัวไปได้ยังไง

หลิ่วหรูเยี่ยนเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขาลงไปในชลาธารโอสถให้ฟังสั้นๆ หลังจากฟังเรื่องของเธอ ผู้อาวุโสสามก็ขมวดคิ้ว ในเมื่อเฉินผิงไม่อยู่ที่ด้านบนชลาธารโอสถและไม่ได้ออกมาจากเส้นทางนี้ จึงเหลือความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว เขาลงไปที่ก้นบ่อ!

หูอี้เซียวและผู้อาวุโสรองซึ่งยืนอยู่อีกด้านก็ได้ข้อสรุปเช่นเดียวกันกับผู้อาวุโสสาม หลังจากได้ยินเรื่องราวของหลิ่วหรูเยี่ยน คนๆ หนึ่งไม่สามารถหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยโดยไม่มีเหตุผลได้ มีคำอธิบายเดียวที่บอกว่าทำไมเฉินผิงถึงไม่อยู่ที่พื้นผิว เพราะเขาดำลงไปในส่วนลึกของชลาธารโอสถ!

“ฮึ่ม! เฉินผิงนี่ไม่รู้จักเจียมตัวเสียจริงๆ นี่ก็ผ่านไปสองชั่วโมงกว่าแล้ว ถ้าเขากล้าเสี่ยงลงไปในส่วนลึกของชลาธารโอสถจริงๆ ผมว่าตอนนี้เขาคงตายไปแล้วเพราะร่างของเขาคงจะระเบิด” ผู้อาวุโสรองพูดเสริมด้วยน้ำเสียงแฝงความสะใจ