“ผู้อาวุโสรอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?” หูอี้เซียวถามผู้อาวุโสรองเมื่อเห็นเหล่าศิษย์ที่ใบหน้าไหม้เกรียมจนจำไม่ได้
ท้ายที่สุดแล้ว ผู้อาวุโสรองคอยจัดการวงแหวนอาคมทั้งหมด และเขาก็เป็นคนเสนอความคิดนี้ แต่คนของพวกเขาเองกลับถูกเผา
“ผะ-ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
ผู้อาวุโสรองก็ตกตะลึงเช่นกัน ฉันเคยเตือนศิษย์ของเราแล้วว่าอย่าเดินนำหน้า แล้วมันลงเอยแบบนี้ได้ยังไง?
ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสสามซึ่งยืนอยู่ที่อีกด้านก็ดูเหมือนจะตระหนักได้ถึงบางสิ่งเช่นกัน และพูดอย่างสะใจว่า “อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ผมคิดว่านี่คือวิบากกรรม”
คำพูดของผู้อาวุโสสามทำให้สีหน้าบูดบึ้งของหูอี้เซียวและผู้อาวุโสรองมืดมนยิ่งกว่าเดิม
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็มาถึงชลาธารโอสถ
เมื่อมองไปที่ชลาธารโอสถตรงหน้าเขา เฉินผิงเห็นหมอกหนาสีขาวลอยเหนือผิวน้ำ ซึ่งก่อตัวขึ้นจากพลังวิญญาณที่หนาแน่น
“เราลงไปกันเถอะ” เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็กระตือรือร้นที่จะลงไปในสระ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...