ผู้อาวุโสสามหันไปมองผู้อาวุโสรอง ชั่วขณะหนึ่งเขาไม่อาจบอกได้ว่าผู้อาวุโสรองกำลังพูดความจริงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกนอกจากเชื่อคำพูดของเขา
ผู้อาวุโสสามไม่สามารถคิดวิธีอื่นที่เป็นไปได้เพื่อหาทางออก นอกเสียจากร่วมมือกับผู้อาวุโสรอง
“ผมเชื่อใจคุณ ผู้อาวุโสรอง เราจะรอให้คุณหลิ่วหรูเยี่ยนเปิดเผยธาตุแท้ของหูอี้เซียวในระหว่างการชุมนุมสำนัก และเราจะควบคุมสำนักสำนักอวี้ติ้งอีกครั้ง” ผู้อาวุโสสามกล่าว
“ตกลง เดี๋ยวผมจัดการให้ หากเราร่วมมือกันเพื่อช่วยคุณหลิ่วหรูเยี่ยนยึดสำนักอวี้ติ้งคืน ทุกอย่างจะเรียบร้อย” จากนั้นผู้อาวุโสรองก็หันไปหาหลิ่วหรูเยี่ยน “คุณหนูหลิ่วหรูเยี่ยน ผมลาล่ะครับ”
“ขอบคุณค่ะ ผู้อาวุโสรอง” หลิ่วหรูเยี่ยนตอบอย่างสุภาพ
เมื่อผู้อาวุโสรองไปแล้ว หลิ่วหรูเยี่ยนก็หันไปหาผู้อาวุโสสามและถามว่า “ผู้อาวุโสสาม คุณคิดว่าเราจะไว้ใจผู้อาวุโสรองได้ไหม?”
ผู้อาวุโสสามเงียบไปครู่หนึ่ง “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อใจเขา ผมหวังว่าเขาอยากจะช่วยเราจริงๆ เพราะเห็นแก่เจ้าสำนักคนก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...