“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมพอจะบอกคุณได้ว่าผมอยู่ที่นี่มาตลอด สิ่งที่อาคมนี้ผนึกไว้ก็คือผม” ชายคนนั้นเผย
“คุณน่ะเหรอ?” เฉินผิงอ้าปากค้างด้วยความตกใจ จากนั้นมองไปยังเขาที่อยู่เหนือหัวของชายคนนั้น “คุณไม่ใช่มนุษย์ใช่ไหม? คุณเป็นคนของเผ่าพันธุ์อสูรงั้นเหรอ? นั่นเขามังกรหรือเปล่า? หรือว่าคุณจะมีสายเลือดมังกร?”
เฉินผิงมักจะถูกเรียกว่าร่างแท้ของมังกรทองและบุตรแห่งมังกร เขาจึงคิดอยู่เสมอว่าพ่อของเขาจะต้องมีสายเลือดมังกร
ถ้าชายตรงหน้าเขามีสายเลือดมังกร เขาก็คงเป็นสายเลือดมังกรคนแรกที่เฉินผิงได้เจอ
ในขณะเดียวกัน เขายังสามารถถามเรื่องพ่อของเขาเพิ่มเติมจากชายที่อยู่ต่อหน้าเขาได้
อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธคำถามของเฉินผิง เขาแค่ยิ้มและพูดว่า “ผมบอกไปแล้วว่าตัวตนของผมไม่สำคัญ โชคชะตานำพาคุณมาที่นี่ ถ้าคุณสามารถปิดวงแหวนอาคมนี้ได้ คุณจะได้รับผลตอบแทนที่คาดไม่ถึง”
“แต่วงแหวนอาคมนี่มันใหญ่เกินไป ผมปิดมันไม่ได้” เฉินผิงพูดเศร้าๆ
เขาเพ่งพินิจมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าใจได้ว่าแก่นของมันอยู่ที่ไหน เขาไม่สามารถปิดมันได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...