หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2705

เฉินผิงตระหนักดีว่าอาวุธที่เหมาะสมสามารถเสริมความแข็งแกร่งของคนๆ หนึ่งได้ในพริบตา ตอนนี้อาวุธเดียวของเขาที่ไม่มีข้อบกพร่องคือระฆังมังกร แต่เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถเปิดเผยพลังของมันได้บ่อยนัก

ต่อจากนี้คือการเดินทางที่ยากลำบาก เขาต้องออกตามหาซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ รวมทั้งภารกิจสุดอันตรายในการช่วยเหลือผู้นำของสำนักหลอมเซียนจากสำนักผลาญอัคคี แต่ละอย่างต่างก็มีแนวโน้มที่จะเกิดความสูญเสียหนัก ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมให้เนี่ยเหิงไปกับเขา

เนี่ยเหิงไตร่ตรองอย่างเงียบๆ เขาคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับทบทวนคำแนะนำของเฉินผิง หลังจากเงียบอยู่ชั่วครู่ เขาก็กล่าวขอบคุณ “ขอบคุณที่ชี้แนะ คุณเฉิน ผมเข้าใจแล้ว...”

ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความกระจ่างในขณะที่เขาลุกขึ้น เนี่ยเหิงขอบคุณเฉินผิงอีกครั้ง จากนั้นจึงออกไปจากห้อง

เฉินผิงได้อยู่ตามลำพังอีกครั้ง เขานั่งขัดสมาธิ หวนนึกถึงภาพการต่อสู้ในวันนี้ภายในจิตใจอันเงียบสงบ

เขาตระหนักถึงความจริงอันยากจะยอมรับ ถ้าเขาไม่สามารถออกมาจากชลาธารโอสถ และไม่ได้รับเพลิงปีศาจ การต่อสู้กับเจ่อเยี่ยนก็คงมีโอกาสชนะเพียงริบหรี่

แม้พลังของเขาจะไม่มีใครในโลกมนุษย์เทียบได้ แต่ก็ดูเล็กกระจ้อยร่อยในอาณาจักรนิรันดร์ ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยยอดฝีมือ แม้แต่เฉินผิงที่อยู่ในช่วงต้นของกึ่งเซียนก็ยังต้องเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง

ตอนนี้เฉินผิงไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าการผ่านไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยาก ตราบใดที่เขาสามารถข้ามไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยากได้ มันจะทำให้เขาเข้าใจถึงจุดกำเนิดของสรรพสิ่ง ทำให้เขาแตกต่างจากผู้บำเพ็ญเพียรที่ยังไม่ผ่านขั้นผู้ทุกข์ยากอย่างมาก