หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2705

เฉินผิงตระหนักดีว่าอาวุธที่เหมาะสมสามารถเสริมความแข็งแกร่งของคนๆ หนึ่งได้ในพริบตา ตอนนี้อาวุธเดียวของเขาที่ไม่มีข้อบกพร่องคือระฆังมังกร แต่เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถเปิดเผยพลังของมันได้บ่อยนัก

ต่อจากนี้คือการเดินทางที่ยากลำบาก เขาต้องออกตามหาซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ รวมทั้งภารกิจสุดอันตรายในการช่วยเหลือผู้นำของสำนักหลอมเซียนจากสำนักผลาญอัคคี แต่ละอย่างต่างก็มีแนวโน้มที่จะเกิดความสูญเสียหนัก ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมให้เนี่ยเหิงไปกับเขา

เนี่ยเหิงไตร่ตรองอย่างเงียบๆ เขาคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับทบทวนคำแนะนำของเฉินผิง หลังจากเงียบอยู่ชั่วครู่ เขาก็กล่าวขอบคุณ “ขอบคุณที่ชี้แนะ คุณเฉิน ผมเข้าใจแล้ว...”

ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความกระจ่างในขณะที่เขาลุกขึ้น เนี่ยเหิงขอบคุณเฉินผิงอีกครั้ง จากนั้นจึงออกไปจากห้อง

เฉินผิงได้อยู่ตามลำพังอีกครั้ง เขานั่งขัดสมาธิ หวนนึกถึงภาพการต่อสู้ในวันนี้ภายในจิตใจอันเงียบสงบ

เขาตระหนักถึงความจริงอันยากจะยอมรับ ถ้าเขาไม่สามารถออกมาจากชลาธารโอสถ และไม่ได้รับเพลิงปีศาจ การต่อสู้กับเจ่อเยี่ยนก็คงมีโอกาสชนะเพียงริบหรี่

แม้พลังของเขาจะไม่มีใครในโลกมนุษย์เทียบได้ แต่ก็ดูเล็กกระจ้อยร่อยในอาณาจักรนิรันดร์ ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยยอดฝีมือ แม้แต่เฉินผิงที่อยู่ในช่วงต้นของกึ่งเซียนก็ยังต้องเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง

ตอนนี้เฉินผิงไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าการผ่านไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยาก ตราบใดที่เขาสามารถข้ามไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยากได้ มันจะทำให้เขาเข้าใจถึงจุดกำเนิดของสรรพสิ่ง ทำให้เขาแตกต่างจากผู้บำเพ็ญเพียรที่ยังไม่ผ่านขั้นผู้ทุกข์ยากอย่างมาก

เมื่อผ่านขั้นผู้ทุกข์ยาก ก็เท่ากับว่าเป็นเซียนไปแล้วครึ่งหนึ่ง และจะได้เข้าใจแก่นแท้ดั้งเดิมของสวรรค์และโลก เมื่อถึงตอนนั้น ไม่ว่าจะเป็นวิชา คาถา หรือแม้แต่การควบคุมเพลิงปีศาจของเขา ทุกอย่างจะพัฒนาขึ้นไปอีกขั้น

ปราณสัมผัสและการรับรู้ของเขาก็จะยกระดับขึ้นอย่างมากเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม การผ่านขั้นผู้ทุกข์ยากนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย มีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนนับไม่ถ้วนที่ล้มตาย ความพยายามนานหลายสิบหรือหลายร้อยปีของพวกเขาไม่มีค่าอะไรเลยในท้ายที่สุด

ฉันสงสัยว่าที่โลกมนุษย์จะเป็นยังไงบ้าง...

เฉินผิงถอนหายใจเมื่อนึกถึงแม่ของเขา จี้หรูเสว่ หูหม่าซือ และคนอื่นๆ ในโลกมนุษย์

ด้วยการล่มสลายของอาณาจักรลับและการฟื้นคืนพลังวิญญาณในโลกมนุษย์ เฉินผิงไม่แน่ใจว่าอนาคตของการฝึกยุทธ์ในโลกมนุษย์จะเป็นเช่นไร เช่นเดียวกับความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นจากการฟื้นคืนพลังวิญญาณ

เขาหันหลังและร้องว่า “ลี่ซิง มาหาพ่อตาในอนาคตของเจ้าสิ...”

ชายหนุ่มผู้มีคิ้วสละสลวย ดวงตาที่สดใส และผิวหนังที่ละเอียดอ่อนราวกับหญิงสาวรีบเข้ามา

เขาคุกเข่าต่อหน้ายี่เหอ ความตื่นเต้นปรากฏชัดบนใบหน้าของเขา “สวัสดีครับ ท่านพ่อ”

“ฮ่าๆ ลุกขึ้นเถอะลี่ซิง ไม่จำเป็นต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้น” ยี่เหอรีบพยุงเขาให้ลุกขึ้นยืน

เขาหันไปหาลี่หวังแล้วเสนอว่า “ราชาลี่หวัง ข้าเชื่อว่าถ้าจัดงานแต่งเร็วเท่าไหร่จะยิ่งดีเท่านั้น พรุ่งนี้ให้ลี่ซิงกลับไปที่นครแห่งจักรวรรดิอสูรกับข้า แล้วเราจะพาเจ้าสาวมาที่นี่”

“ตกลงตามนั้น” ลี่หวังตอบพลางพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นเขาก็พูดกับลี่ซิงว่า “ลี่ซิง พาพ่อตาของเจ้าไปพักผ่อนที่ห้องของเขา พรุ่งนี้จงไปที่นครแห่งจักรวรรดิอสูรกับเขาและพายี่ชากลับมา”

“เข้าใจแล้วครับ” ลี่ซิงพยักหน้าก่อนจะพายี่เหอออกไป