หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2706
ทันทีที่ยี่เหอจากไป องครักษ์ประจำตำหนักก็พรวดพราดเข้ามาในโถงหลัก
“ลี่หวัง หูอี้เซียวเจ้าสำนักอวี้ติ้งขอเข้าพบขอรับ”
“หูอี้เซียว? เขาเพิ่งจะกลับไปไม่นานนี้เอง เขาจะกลับมาที่นี่ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ทำไมกัน?” ลี่หวังถามด้วยสีหน้าสับสน
แม้ลี่หวังจะสับสน แต่เขาก็รู้ว่าสมควรเคารพหูอี้เซียว อย่างไรเสียสำนักอวี้ติ้งก็เพิ่งจะผูกสัมพันธ์กับนครของตน ประกอบกับหูอี้เซียวได้กลั่นโอสถล้ำค่าให้พวกเขา
“ไปเชิญเจ้าสำนักหูเข้ามา” ลี่หวังสั่งการ
ไม่นานหูอี้เซียวก็ถูกพาตัวเข้ามาในโถงหลัก ลี่หวังทอดสายตามองสภาพกระเซอะกระเซิงของเขาที่ตัดกับสิ่งรอบข้างอันหรูหราอลังการโดยสิ้นเชิง เขาจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงประหลาดใจขึ้นมาทันทีว่า “เจ้าสำนักหู เกิดอะไรขึ้นกับเจ้างั้นรึ? เจ้าดู... ไม่เรียบร้อยเอาเสียเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...