หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2708

“รับสิ่งนี้ไว้ นี่คือตราสำนักอวี้ติ้ง เพียงแค่มีตราสำนักไม่ว่าผู้ใดที่ครอบครองมันไว้ก็จะสามารถออกคำสั่งได้เหมือนกับเจ้าสำนัก คุณอยากจะกลับมาที่สำนักอวี้ติ้งได้ทุกเมื่อ พวกเราจะยินดีต้อนรับคุณเสมอและฉันก็จะรอคุณตลอดไป” หลิ่วหรูเยี่ยนกล่าวขึ้น

เฉินผิงรับตราสำนักเอาไว้และยามที่พวกเขาจับมือกัน เธอก็กุมมือเขาไว้อยู่เนิ่นนานพร้อมสัมผัสถึงไออุ่นจากมือของเขา

ในขณะนั้นเฉินผิงเองก็รู้สึกงุนงงอยู่บ้าง ฉันอาจจะรู้สึกผิดที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องรอคอยฉันไปชั่วชีวิต แต่กระนั้นก็มีหลายเรื่องเหลือเกินที่ฉันต้องไปจัดการเดี๋ยวนี้ ฉันไม่อาจมัวแต่อ้อยอิ่งอยู่ในสำนักอวี้ติ้งให้นานเกินไปนัก เพราะฉันไม่สามารถมอบความสุขให้แก่หลิ่วหรูเยี่ยนได้

ลำพังการที่เฉินผิงจะเอาตัวรอดในอาณาจักรนิรันดร์ก็ยากพอตัวอยู่แล้ว ขืนเขาอยู่กับหลิ่วหรูเยี่ยนขึ้นมาจริงๆ เธอคงได้ตกอยู่ในอันตรายไปด้วย เขาไม่อาจทำเรื่องเห็นแก่ตัวพรรค์นั้นได้ เฉินผิงจึงตัดสินใจชักมือออกจากมือเธอ

จากนั้นเขาก็เก็บตราสำนักงามประณีตลงในกระเป๋า

ขณะที่พวกเขาปล่อยมือจากกัน ผู้อาวุโสสามก็เดินเข้ามาในห้อง

เมื่อเห็นหลิ่วหรูเยี่ยนหน้าแดง เขาก็รีบผุดยิ้มเก้อๆ พลางกล่าวว่า “ขอโทษที ข้าคงจะเข้าห้องผิดน่ะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร