หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2725

สรุปบท ตอนที่ 2725 เบื่อที่จะมีชีวิตแล้ว: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 2725 เบื่อที่จะมีชีวิตแล้ว – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 2725 เบื่อที่จะมีชีวิตแล้ว ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“นายสามารถ...” ลี่ซิงกระซิบข้างหูของหู่ป้าน

หู่ป้านหน้าเผือดสีพลางกล่าวว่า “ข้าจะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน? เป็นกบฎมีโทษถึงตายเชียวนะ”

เขาส่ายหน้าสุดแรงเกิด

“พี่ใหญ่หู่ ต่อให้นายไม่ทำแบบนั้น นายคิดเหรอว่าราชายี่เหอจะปล่อยนายไปจริงๆ น่ะ? นายไม่มีความสำคัญอะไรกับเขาแล้วเพราะเขาปฏิบัติกับเจ้ามนุษย์นั่นดีกว่านายพลอย่างนายเสียอีก! ยิ่งไปกว่านั้น หากนายทำตามที่ฉันบอกล่ะก็นายไม่เพียงจะกลายเป็นราชาองค์ใหม่ แต่ยังทำให้องค์หญิงยี่ชาเป็นของนายได้อีกด้วย นายจะเป็นผู้ชนะคนสุดท้ายในการต่อสู้ครั้งนี้ เมื่อนายกลายเป็นราชา นครหมิงลี่ก็จะเป็นพันธมิตรกับนครแห่งจักรวรรดิอสูร หลังจากนั้นก็จะไม่มีอสูรเผ่าใดกล้าท้าทายพวกเราอีก!” ลี่ซิงเกลี้ยกล่อมหู่ป้าน

คำพูดของลี่ซิงทำให้หู่ป้านหวั่นไหว เขาไม่สนใจเรื่องของอำนาจหรือแม้แต่การได้เป็นราชาเลยสักนิด มีแต่องค์หญิงยี่ชาเท่านั้นที่เขาลืมไม่ลง

สิ่งที่สำคัญสำหรับเขาคือการทำให้เธอเป็นของเขา เพราะเขาฝันว่าได้หลับนอนกับเธอมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว อันที่จริงแล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีชีวิตต่อไปได้อย่างไรโดยไม่มีนาง

“ลี่ซิง มันจะได้ผลจริงๆ เหรอ? ถ้าหากราชายี่เหอรู้เข้าล่ะ? เกิดข้ากลับไปตอนนี้แล้วเขาจับข้าขังเอาไว้จะทำยังไงเล่า?” หู่ป้านถามด้วยความกังวลใจ

“พี่ใหญ่หู่ ไม่ต้องเป็นห่วง ยาตัวนี้ยากจะตรวจเจอเนื่องจากไร้สีไร้กลิ่น ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ทำให้ถึงตายเพียงแต่ทำให้อวัยวะของคนผู้หนึ่งราวกับถูกมีดกรีดเฉือนเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ที่กินเข้าไปปลดปล่อยพลังของตัวเองออกมาได้ เมื่อนายกลับไปก็เพียงแค่ยอมรับความผิดของตัวเองแล้วเชิญราชายี่เหอกับองค์หญิงยี่ชาให้เสวยพระกระยาหารด้วยความบริสุทธิ์ใจ จากนั้นก็ฉวยโอกาสใส่ยาลงไปในพระกระยาหาร ตอนนี้ฉันจะมุ่งหน้ากลับไปยังนครหมิงลี่เพื่อรวบรวมกำลังคนของตัวเอง เมื่อถึงเวลาพวกเราก็จะประสานทั้งด้านในและด้านนอกเพื่อยึดครองนครแห่งจักรวรรดิอสูร ในเมื่อนายยังเป็นแม่ทัพอยู่ องครักษ์ส่วนใหญ่ย่อมต้องฟังคำสั่งของนายอยู่แล้ว”

ลี่ซิงให้คำแนะนำแก่หู่ป้านโดยละเอียด

หู่ป้านกัดฟันและลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนจะผงกศีรษะ “ก็ได้ มันก็คุ้มค่าที่จะลองดู แต่ทางที่ดีเจ้าอย่าได้หลอกข้าก็แล้วกัน ไม่ว่ายังไงก็ห้ามทำร้ายองค์หญิงยี่ชา ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับนางล่ะก็ ข้าไม่ยกโทษให้เจ้าแน่”

“หู่ป้านกล้าดียังไงถึงได้ขัดคำสั่งข้าร่วมมือกับลี่ซิงเล่นงานคุณเฉิน? มันเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม? รีบไปพาตัวมันมาที่นี่ ข้าจะสั่งสอนมันให้หลาบจำเอง!” ราชายี่เหอแผดเสียง

องครักษ์ของเขารีบออกตามหาตัวหู่ป้าน

องค์หญิงยี่ชากล่าวว่า “พระบิดา ลูกไม่คิดว่าพวกเราจะสามารถเชื่อใจหู่ป้านได้อีกต่อไปแล้ว พระองค์ควรจะปลดมันออกจากตำแหน่งแม่ทัพ ลูกไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่ามันจะร่วมมือกับลี่ซิง ระหว่างเรากับนครหมิงลี่อาจจะไม่ขัดแย้งกันอย่างโจ่งแจ้ง แต่ก็ยังมีการต่อสู้ในที่ลับกันมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ? ทั้งๆ ที่หู่ป้านรู้ดีแก่ใจว่าพวกเรากับนครหมิงลี่เป็นศัตรูกัน แต่มันกลับยืนกรานที่จะผูกสัมพันธ์กับลี่ซิงให้แน่นแฟ้น ถ้าหากลูกไปไม่ทันเวลาล่ะก็ เฉินผิงอาจจะถูกสองคนนั้นฆ่าตายไปแล้วก็ได้!”

องค์หญิงยี่ชาอยากให้พระบิดาของเธอกำจัดหู่ป้าน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร