หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2724

“เฉินผิง อาวุธวิเศษชิ้นนี้พุ่งเป้ามาที่พวกมนุษย์เป็นพิเศษ ตอนนี้ฉันได้ขังแกเอาไว้ในวงแหวนอาคมแล้ว มนุษย์อย่างแกก็จะดึงเอาพลังวิญญาณจากธรรมชาติไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! ขอดูหน่อยเถอะว่าแกจะเอาชนะพวกเราโดยไม่สามารถเติมพลังวิญญาณของตัวเองได้ยังไงกัน” หู่ป้านเยาะเย้ย

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของวงแหวนอาคม เฉินผิงก็รู้ว่าเมื่อวงแหวนอาคมทำงาน เขาก็จะไม่สามารถซึมซับพลังวิญญาณได้อีกต่อไป

เขาขมวดคิ้วเพราะเขาไม่คาดคิดว่าหู่ป้านจะมีอาวุธวิเศษอันแกร่งกล้าเช่นนั้น

ต่อให้เฉินผิงมีพลังสามเผ่าพันธุ์กับพลังมังกรอยู่ภายในร่าง เขาก็ยังอาศัยพลังวิญญาณมาเติมพลังให้พวกมัน หากไร้มันไปล่ะก็พลังทั้งหมดภายในร่างกายของเขาคงได้โดนสูบจนแห้งแน่ๆ

“พี่ใหญ่หู่ เลิกเสียเวลาคุยกับมันสักที ฆ่ามันเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลย”

เมื่อเห็นขวานเบิกนภาถูกทำลาย ความโกรธเกลียดเคียดแค้นก็ลุกโชนอยู่ในดวงตาของลี่ซิง เขาอยากจะสังหารเฉินผิงแล้วแย่งชิงกระบี่พิฆาตมังกรมาเป้นของตนเอง

“ได้” หู่ป้านผงกศีรษะ เขาเล็งอุ้งเท้าหมีใหญ่ยักษ์ใส่เฉินผิงพร้อมพุ่งตัวไปข้างข้างหน้า

เมื่อมีหู่ป้านอยู่ทางซ้ายและลี่ซิงอยู่ทางขวา เฉินผิงก็ไม่มีทางเลือกนอกเสียจากปลดปล่อยพลังมังกรเพื่อปกป้องตนเอง

ในชั่วพริบตาเดียว เขาก็แลกเปลี่ยนกระบวนท่ากับพวกเขาสองคนไปมากกว่าร้อยกระบวนท่า

“พลังที่ไอ้หมอนี่ปลดปล่อยออกมา ต่อให้เพิ่งจะบรรลุถึงระดับกึ่งเซียนก็แข็งแกร่งเกินไปแล้วจริงๆ แม้จะตกอยู่ภายใต้วงแหวนอาคม แต่มันก็ยังต่อสู้กับพวกเราได้ ช่างน่าเหลือเชื่อ!” หู่ป้านเอ่ยพลางหอบหายใจหนักๆ

“พี่ใหญ่หู่ ไอ้หมอนี่เกือบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ถ้าพวกเราพยายามให้หนักขึ้นก็น่าจะฆ่ามันได้แล้วล่ะ!”

แม้จะชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อกาฬ แต่ลี่ซิงก็รู้ว่าเฉินผิงก็คงไม่ดีไปกว่ากันเท่าใดนัก

เฉินผิงหน้าเคร่งเพราะเขาแทบจะไม่เหลือพลังเอาไว้คอยค้ำจุนตัวเองอีกต่อไปแล้ว

เนื่องจากวงแหวนอาคมส่งผลเฉพาะมนุษย์เท่านั้น หู่ป้านกับลี่ซิงจึงสามารถเติมพลังวิญญาณได้อย่างต่เนื่องโดยไม่มีปัญหา

เมื่อเห็นเฉินผิงไม่เป็นไรแล้ว องค์หญิงยี่ชาก็ถลึงตามองหู่ป้าน “หู่ป้าน พระบิดาของข้าเพิ่งจะลงโทษเจ้าไป แต่เจ้ายังกล้าลงมือกับเฉินผิงอีก นี่เป็นการขัดรับสั่งขัดรับสั่งอยู่ชัดๆ! และเจ้า ลี่ซิง ข้าไม่สนใจในตัวเจ้าเลยสักนิด ข้ามีอิสระที่จะชอบคนที่ข้าอยากจะชอบ ถ้าหากเจ้ากล้าแตะต้องเฉินผิงอีกล่ะก็ ข้าจะทำให้เจ้าต้องสำนึกเสียใจอย่างแน่นอน! หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา พวกเจ้าสองคนจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

เมื่อเธอพูดจบก็ประคองเฉินผิงเดินจากไป หู่ป้านกับลี่ซิงได้แต่มองเพราะพวกเขาไม่กล้าไล่ตามไป

ต่อให้มีวงแหวนอาคมคอยช่วยเหลือ พวกเขาก็ยังไม่สามารถเอาชีวิตเฉินผิงได้ ถ้าหากองค์หญิงยี่ชาเข้าร่วมการต่อสู้ด้วย พวกเขาย่อมไม่มีทางเอาชนะได้แน่

“จบเห่แล้ว! องค์หญิงยี่ชาต้องทูลเรื่องนี้กับราชายี่เหอแน่ๆ ตอนนี้ข้าตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว...”

หู่ป้านชักจะเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว

“พี่ใหญ่หู่ เรื่องมันแล้วไปแล้ว ตื่นตระหนกไปก็เปล่าประโยชน์ พวกเราควรจะคิดหาทางออกแทนนะ” ลี่ซิงแนะนำ

“ทางออกแบบไหนกัน? คราวนี้ราชายี่เหอคงฆ่าข้าแน่ ตัวข้ายังไม่แน่ใจเลยว่าจะรักษาชีวิตตัวเองได้หรือเปล่า” หู่ป้านตอบอย่างร้อนใจ