หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2729

เนี่ยเหิงเงียบไป ในเมื่อพวกเขาไม่อาจพึ่งพาผู้อาวุโสไท่ซ่างได้ เฉินผิงจึงกลายเป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขา

อนิจจา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเฉินผิงอยู่ที่ไหนและนานแค่ไหนกว่าเฉินผิงจะมาถึง

อาคมพิทักษ์ภูผากำลังจะสลายไปแล้ว เขาไม่รู้เลยว่าพวกตนจะทนจนกว่าเฉินจะมาถึงได้หรือเปล่า

“เจ้าสำนัก ฉันจะไปพบหูอี้เซียวแล้วถ่วงเวลาให้เอง”

ผู้อาวุโสสามตัดสินใจออกโรงถ่วงเวลาเพื่อรอคอยให้เฉินผิงมาถึง

“ผมจะไปกับท่านด้วย เขาเป็นอาจารย์ของผม ตัวผมก็น่าจะสามารถถ่วงเวลาได้อีกสักหน่อยเช่นกัน” เนี่ยเหิงรีบเอ่ยขึ้นมา

หลิ่วหรูเยี่ยนผงกศีรษะ “ก็ได้ แต่พวกท่านต้องระวังตัวด้วยล่ะ ถ้าเห็นท่าไม่ดีให้รีบถอยกลับมายังโถงหลัก ต่อให้อาคมพิทักษ์ภูผาถูกทำลาย พวกเราก็ยังอาศัยโถงหลักต้านทานไปได้สักพัก”

“รับทราบ”

เมื่อผู้อาวุโสสามกับเนี่ยเหิงพูดจบก็ออกจากโถงหลักไปเพื่อถ่วงเวลาให้พวกตน

หลิ่วหรูเยี่ยนเอนหลังพิงบัลลังก์เจ้าสำนักพร้อมรอคอยด้วยสายตาคาดหวัง

“เฉินผิง ฉันจะได้พบคุณอีกหรือเปล่า?”

นับตั้งแต่เขาจากไป เธอก็อดนึกถึงเรื่องของเขาไม่ได้เลย

ในเมื่อหูอี้เซียวยังไม่รู้ว่าผู้อาวุโสรองตายไปแล้วและหลิ่วหรูเยี่ยนได้กลายมาเป็นเจ้าสำนัก พวกเขาก็จะฉวยโอกาสจากข้อมูลที่เกิดช่องโหว่ของเขาเสียเลย

“ท่านอาจารย์ ผมดีใจมากที่ท่านพาคนมาด้วย แต่ผมทำลายอาคมพิทักษ์ภูผาไม่ได้ ผู้อาวุโสรองตรวจสอบจนมั่นใจว่าตนเองเป็นเพียงผู้เดียวที่สามารถปลุกกระตุ้นและทำลายอาคมได้ ท่านก็รู้ว่าผู้อาวุโสรองเคยรับผิดชอบเรื่องวงแหวนอาคมในสำนัก เขาไม่เชื่อใจผมเลย ฉะนั้นผมย่อมไม่มีทางทำลายอาคมพิทักษ์ภูผาได้” เนี่ยเหิงตอบด้วยสีหน้าหม่นหมอง

เมื่อหูอี้เซียวมองเห็นสีหน้าขรึมเคร่งของเนี่ยเหิง เขาก็ไม่คลางแคลงใจในคำพูดของเนี่ยเหิงเลย อย่างไรเสียเนี่ยเหิงก็เป็นศิษย์ของตนจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้อาวุโสรองจะไม่วางใจในตัวเขา

“ศิษย์พี่ใหญ่ นับตั้งแต่นายหนีไป ศิษย์พี่รองก็ใช้เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรอสูรมายึดครองสำนักและถึงขั้นจับคุณหนูใหญ่ไปคุมขัง พวกเราถูกบังคับให้ยอมจำนนและทำตามคำสั่งของมัน อย่างน้อยหากนายเป็นเจ้าสำนักของเรา พวกเราก็ไม่ต้องร่วมมือกับเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรปีศาจ! ศิษย์พี่รองสมคบคิดกับเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรปีศาจสร้างความอัปยศอดสูให้แก่พวกเรา ถ้าหากสำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงอื่นๆ ได้ยินเรื่องนี้เข้า พวกเขาก็คงไม่คิดจะร่วมมือกับพวกเราอีกต่อไปแล้ว!” ผู้อาวุโสสามกล่าวด้วยสีหน้ายินดีปรีดาพลางต้อนรับการกลับมาของหูอี้เซียวกับคนของเขา

หูอี้เซียวรู้สึกตกตะลึงไปชั่วขณะเพราะท่าทีตอบสนองของผู้อาวุโสสามกับเนี่ยเหิง เขาคิดว่าพวกเขาตั้งตารอคอยการกลับมาของตนจริงๆ เสียอีก

“อย่าได้ตื่นตระหนกไป อาคมพิทักษ์ภูผาจวนจะสลายไปแล้ว ถึงตอนนั้นฉันก็ยังคงเป็นเจ้าสำนักอวี้ติ้ง ขอเพียงพวกนายเชื่อฟังฉัน ตำแหน่งของพวกนายก็จะยังเป็นเช่นเดิมดั่งที่เคย” หูอี้เซียวให้สัญญากับผู้อาวุโสสามและเนี่ยเหิง