เนี่ยเหิงเงียบไป ในเมื่อพวกเขาไม่อาจพึ่งพาผู้อาวุโสไท่ซ่างได้ เฉินผิงจึงกลายเป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขา
อนิจจา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเฉินผิงอยู่ที่ไหนและนานแค่ไหนกว่าเฉินผิงจะมาถึง
อาคมพิทักษ์ภูผากำลังจะสลายไปแล้ว เขาไม่รู้เลยว่าพวกตนจะทนจนกว่าเฉินจะมาถึงได้หรือเปล่า
“เจ้าสำนัก ฉันจะไปพบหูอี้เซียวแล้วถ่วงเวลาให้เอง”
ผู้อาวุโสสามตัดสินใจออกโรงถ่วงเวลาเพื่อรอคอยให้เฉินผิงมาถึง
“ผมจะไปกับท่านด้วย เขาเป็นอาจารย์ของผม ตัวผมก็น่าจะสามารถถ่วงเวลาได้อีกสักหน่อยเช่นกัน” เนี่ยเหิงรีบเอ่ยขึ้นมา
หลิ่วหรูเยี่ยนผงกศีรษะ “ก็ได้ แต่พวกท่านต้องระวังตัวด้วยล่ะ ถ้าเห็นท่าไม่ดีให้รีบถอยกลับมายังโถงหลัก ต่อให้อาคมพิทักษ์ภูผาถูกทำลาย พวกเราก็ยังอาศัยโถงหลักต้านทานไปได้สักพัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...