หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2730

“ท่านอาจารย์ ท่านทำลายอาคมพิทักษ์ภูผาไม่ได้นะ!” เนี่ยเหิงรีบเอ่ยขึ้น

“เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ? ถ้าหากฉันไม่ทำลายมันแล้วจะพาคนเข้าไปได้ยังไงล่ะ?” หูอี้เซียวถามด้วยความสับสนงุนงง

“ท่านอาจารย์ สุดท้ายสำนักอวี้ติ้งก็ต้องเป็นของท่าน หากท่านบุกเข้าไปในสำนักอวี้ติ้งก็เท่ากับทำลายของของตนเอง ท่านทราบหรือไม่ว่าพวกเราต้องใช้ทรัพยากรไปตั้งเท่าไหร่กว่าจะสร้างอาคมพิทักษ์ภูผาขึ้นมาได้? ถ้าหากท่านทำลายมันเดี๋ยวนี้ หลังจากกลายเป็นเจ้าสำนักแล้วท่านก็อาจจะไม่มีทรัพยากรอย่างเดิมเอาไว้สร้างสิ่งที่คล้ายๆ กันอีก ต่อให้ท่ารทำได้ แต่พวกเราต้องเสียทรัพยากรกับเรื่องนั้นไปอีกเท่าไหร่กัน? ถ้าหากผู้อาวุโสไท่ซ่างรู้ว่าท่านทำลายอาคมพิทักษ์ภูผา เขาจะคิดยังไงเล่า?”

คำถามที่เนี่ยเหิงกระหน่ำออกมาสร้างความสับสนให้แก่หูอี้เซียว

อันที่จริงแล้ว เมื่อเอ่ยถึงนามของผู้อาวุโสไท่ซ่างก็ทำให้หูอี้เซียวสีหน้าซีดเผือดแล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะพาคนจากนครหมิงลี่มาด้วยและไม่กลัวทุกคนในสำนักอวี้ติ้ง แต่เขายังกลัวผู้อาวุโสไท่ซ่างอยู่

อย่างไรเสียผู้อาวุโสไท่ซ่างก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่บรรลุถึงระดับกึ่งเซียนขั้นแปด ถ้าหากผู้อาวุโสไท่ซ่างรู้เรื่องเข้าล่ะก็ พวกเขาคงได้ชะตาขาดเป็นแน่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร