หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2731

สรุปบท ตอนที่ 2731 หลงกล: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 2731 หลงกล – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 2731 หลงกล ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ขอฉันติดต่อเฉินผิงอีกครั้ง ท่านจงรีบพาคนไปเก็บรวบรวมทรัพยากรทั้งหมด ถ้าหากหูอี้เซียวบุกเข้ามาจริงๆ พวกเราก็จะเผาทรัพยากรทั้งหมดทิ้งไปและตรวจสอบให้แน่ใจว่ามันจะไม่ได้อะไรไปสักอย่าง” หลิ่วหรูเยี่ยนออกคำสั่ง

เธอตัดสินใจแล้ว ถ้าหากหูอี้เซียวบุกเข้ามาแล้วพวกเขาไม่สามารถสกัดเขาไว้ได้ เธอก็จะทำลายสำนักอวี้ติ้งให้สิ้นซาก

“รับทราบ...” ผู้อาวุโสสามผงกศีรษะแล้วจากไปพร้อมคนของเขา

ในขณะนั้นเฉินผิงกำลังรีบรุดไปที่สำนักอวี้ติ้ง เขาเดินทางรวดเร็วมากเสียจนแทบมองอะไรไม่เห็นอยู่แล้ว

ไม่นานเวลาก็ผ่านพ้นไปหลายชั่วโมง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของผู้อาวุโสสามกับเนี่ยเหิง

“เจ้าสำนักหู ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว พวกเราต้องรออีกนานแค่ไหนกัน?” ฉีเจียงจวินถามอย่างหมดความอดทน

ไม่มีคำตอบจากหูอี้เซียว เขามองไปที่สำนักพลางขมวดคิ้ว

ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ อย่างไรเสียผู้อาวุโสสามก็ไม่ใช่คนที่จะยอมจำนนง่ายๆ เช่นนั้น

ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็รู้วิธีเปิดห้องโอสถ ทำไมเขาถึงได้ยอมแพ้ง่ายๆ แบบนั้นล่ะ?

ตลอดเวลาที่หูอี้เซียวเป็นเจ้าสำนัก ผู้อาวุโสสามไม่เคยยอมจำนนเลยสักครั้ง อันที่จริงแล้วเขาถึงขนาดก่อตั้งที่มั่นของตนเองอยู่นอกสำนักเสียด้วยซ้ำไป

ในชั่วเวลาสั้นๆ เช่นนั้น ผู้อาวุโสสามจะยอมจำนนให้ผู้อาวุโสรองไปทำไมเล่า?

หูอี้เซียวไม่เข้าใจเลย

ทันใดนั้นเขาก็พลันดวงตาเบิกกว้างและเข้าใจในที่สุด “บ้าเอ๊ย! พวกเราหลงกลเข้าแล้ว...”

“แม่ทัพฉี ทำลายอาคมเดี๋ยวนี้เลย! ผมถูกสองคนนั้นหลอกแล้ว! เนี่ยเหิงศิษย์เอกของข้ากลับหลอกข้าเสียได้ ถ้าเข้าไปได้ล่ะก็ฉันจะฉีกพวกมันให้เป็นชิ้นๆ เลย” หูอี้เซียวร้องตะโกนด้วยความโกรธ

ฉีเจียงจวินพลันโบกมือแล้วอักขระโบราณก็ลอยขึ้นมาอีกครั้ง

ต่อมาลำแสงสีทองก็ฉายส่องลงบนอาคมพิทักษ์ภูผา ไม่นานก็เริ่มปรากฎรอยแตกร้าวขึ้นบนอาคม

ตู้ม...

เหล่าศิษย์สำนักอวี้ติ้งแลกเปลี่ยนสายตากันแล้วยังคงนิ่งอยู่กับที่ซึ่งทำให้หูอี้เซียวรู้สึกโมโหจัด

“เอาล่ะ! ในเมื่อแกรนหาที่ตายนักล่ะก็ฉันยินดีสนองให้แกเอง...”

เขากระโจนตัวขึ้นกลางอากาศแล้วเจตจำนงสังหารที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ก็ปะทุขึ้นภายในร่างของตน

ผู้อาวุโสสามสีหน้าแข็งค้างและเนื้อตัวเครียดเกร็ง ในขณะนั้นเขาเป็นเพียงผู้เดียวที่เป็นคู่ประมือของหูอี้เซียว

“หูอี้เซียว นายอย่าโอหังให้มันมากนัก...”

ในทำนองเดียวกัน ผู้อาวุโสสามก็ทำแบบเดียวกันแล้วปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมาทันทีเช่นกัน

ทั้งหูอี้เซียวกับผู้อาวุโสสามต่างเขวี้ยงหมัดกลางอากาศ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร