ขณะที่ฉีเจียงจวินได้แต่ถอยร่นและยังทรงตัวได้ไม่มั่น เฉินผิงก็เปิดฉากจู่โจมอีกครั้งหนึ่ง
เขาใช้กระบี่พิฆาตมังกรซัดประกายกระบี่อันน่าพรั่นพรึงออกมาเป็นคำรบที่สองใส่ฉีเจียงจวินอีกครั้ง
ฉีเจียงจวินทั้งหวาดกลัวและโกรธจัด อย่างไรเสียเขาที่เป็นถึงผู้บำเพ็ญเพียรในระดับกึ่งเซียนขั้นห้ากำลังพ่ายแพ้ให้เฉินผิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่เพิ่งจะเลื่อนขึ้นสู่ระดับกึ่งเซียน เขาไม่มีโอกาสได้หายใจหายคอเลย
เขาแผดเสียงคำรามที่ก่อให้เกิดโล่กำบังที่มองไม่เห็นอยู่ตรงหน้า
เมื่อประกายกระบี่ของเฉินผิงปะทะเข้ากับโล่อย่างรุนแรง มันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที
พลังอันมหาศาลเช่นนั้นทำให้ฉีเจียงจวินเสียการทรงตัวแล้วถูกเหวี่ยงไปข้างหลังนับสิบเมตรก่อนจะหยุดฝีเท้าลงได้
ในขณะนั้นฉีเจียงจวินตกอยู่ในสภาพยุ่งเป็นกระเซิงจนดูน่าอนาถ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...