หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2748

ใบหน้าของหลิ่วหรูเยี่ยนเปล่งประกายด้วยความดีใจ เมื่อเห็นร่างกายของเฉินผิงตอบสนองต่อเม็ดยาพวกนั้น เธอจ้องมองเขาอย่างตื่นเต้นและรอให้เขาฟื้น

พวกเขาเฝ้าดูร่างของเฉินผิงค่อยๆ ลอยขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนที่รัศมีพลังจะระเบิดออกมาจากตัวเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ทั้งหมดเป็นรัศมีของพลังสามเผ่า อันแรกเป็นสีทอง อันที่สองเป็นสีดำ และอันที่สามเป็นสีน้ำเงิน

พวกมันเคลื่อนที่เป็นวงกลมรอบๆ ตัวของเฉินผิงราวกับงูยักษ์ที่เลื้อยเป็นวงวนไปมา บ้างก็ขดตัว บ้างก็เลื้อยพันกันไปมา

ขณะเดียวกันบนท้องฟ้าด้านนอก เมฆดำทะมึนค่อยๆ ลอยต่ำลงมา ณ ที่แห่งนั้น

พวกเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ผู้อาวุโสสามและหลิ่วหรูเยี่ยนรีบวิ่งออกไปดูปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นข้างนอกทันที

ทั้งสองต่างอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเมฆดำที่ลอยอยู่เบื้องบน

“นะ-นี่น่าจะเป็นเมฆสายฟ้าทลาย! ผมคิดว่าคุณเฉินกำลังจะบรรลุพลังไปอีกขึ้นแล้วล่ะ!” ผู้อาวุโสสามอุทานออกมา

ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินว่าเฉินผิงจะบรรลุพลัง

เนื่องจากเฉินผิงเพิ่งบรรลุพลังระดับกึ่งเซียน แม้ว่าเขาจะบรรลุพลังได้สำเร็จก็ตาม เขาจะเข้าถึงพลังระดับกึ่งเซียนขั้นที่สองเท่านั้น

ดูเหมือนจะเป็นเรื่องแปลกประหลาดอยู่บ้างที่การบรรลุพลังระดับนั้นจะสามารถเรียกเมฆสายฟ้าทลายมาได้

สำหรับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานส่วนใหญ่ แม้ว่าจะบรรลุระดับพลังขั้นสูงก็ไม่ถึงกับต้องเผชิญกับเมฆสายฟ้าทลาย

แม้ว่าเมฆสายฟ้าทลายจะอันตราย แต่คนผู้นั้นก็อาจได้รับประโยชน์อย่างมหาศาล หากร่างกายเขาสามารถทนรับความทุกข์ทรมานจากสายฟ้าได้ในระหว่างกระบวนการบรรลุพลัง

ตู้ม!

เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ขณะที่สายฟ้าเริ่มรวมตัวกันภายในก้อนเมฆ

“ทุกคนถอยออกมาก่อน! เร็วเข้า!" ผู้อาวุโสสามตะโกนสั่งทุกคนทันทีที่เห็นภาพที่ปรากฏตรงหน้า ทำให้ทุกคนรีบถอยออกไปจากอาคารที่เฉินผิงอยู่

สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าขณะที่ทุกคนถอยห่างออกไป

อาคารหลังนั้นถูกระเบิดและพังทลายลงทันที เผยให้เห็นเพียงร่างของเฉินผิงที่ยังคงลอยอยู่ในอากาศ

“อะแฮ่ม! ทุกคนโปรดหันหลังไปแล้วก็หลับตาลงซะ!” ผู้อาวุโสสามกระแอมในลำคออย่างงุ่มง่ามและให้เหล่าลูกศิษย์เบือนหน้าหนี

หลังจากที่พวกเขาค่อยๆ ลอยลงมาที่พื้น เฉินผิงก็รีบผลักหลิ่วหรูเยี่ยนออกทันที

แทนที่จะโกรธเขา แต่ใบหน้าของหลิ่วหรูเยี่ยนกลับเต็มไปด้วยความปีติยินดี ก่อนเธอจะพูดขึ้นว่า “คุณหมดสติไปตั้งหลายวันเลยนะ เฉินผิง! คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน?”

“ผมสลบไปนานแค่ไหนเนี่ย?” เฉินผิงถาม

เขาไม่คิดว่าการต่อสู้ครั้งนั้นจะทำให้เขาเหนื่อยล้าจนหมดสติไปหลายวัน

เฉินผิงตรวจสอบจุดชีพจรตันเถียนของเขาเพื่อสัมผัสถึงพลังของตน แต่เขากลับต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าเขาสามารถบรรลุระดับพลังได้สำเร็จ

“ผมบรรลุระดับพลังแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย?” เขาตะโกนด้วยความประหลาดใจ

ฉันรู้ดีว่าสำหรับฉันแล้ว มันจะต้องใช้ทรัพยากรมหาศาลเพียงเพื่อบรรลุในระดับขั้นเล็กขั้นน้อย และยิ่งระดับการฝึกบำเพ็ญฌานของฉันสูงขึ้นเท่าไหร่ ทรัพยากรที่ต้องการก็มีแต่จะยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจคือฉันสามารถบรรลุระดับพลังในตอนที่ฉันหมดสติอยู่ได้ยังไง ทรัพยากรทั้งหมดพวกนี้มันมาจากไหนกัน?