ดวงตาทั้งคู่ของหลินเทียนหู่หยีเล็กน้อย แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับปรมาจารย์เยี่ยก็ไม่ได้เกรงกลัว “ไม่ต้องให้ถึงคุณเฉินหรอก มีเรื่องอะไรก็เข้ามาสู้กับฉันเลย!”
หลังจากที่ได้กินยารวบรวมพลังเข้าไป หลินเทียนหู่ก็อยากจะหาโอกาสทดสอบฝีมืออยู่พอดี
“สู้กับแก? อย่างแกจะนับเป็นตัวอะไรกัน กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าอาจารย์ของฉัน ถ้าสู้กับแกไม่ต้องให้อาจารย์ฉันออกโรงหรอก ฉันจะฆ่าแกเอง!”
เฝิงซื่อไห่เย้ยหยัน ในสายตาเขา หลินเทียนหู่คือความอัปยศของเขา!
“เฉินผิง ถึงขั้นนี้แล้ว แกดูถูกว่ากลุ่มมังกรแดงของฉันไม่มีกำลัง ตอนนี้หัวหน้าของกลุ่มฉันมาแล้ว พวกแกก็รอรับความตายแล้วกัน!”
เลี่ยวเฟยสยงเองก็จ้องไปที่เฉินผิง อดทนอดกลั้นมาตั้งนาน ตอนนี้เลี่ยวเฟยสยงแทบทนไม่ไหวแล้ว
เฉินผิงฉีกยิ้มเย็น ไม่พูดไม่จา มองดูเลี่ยวเฟยสยง
“หัวหน้าพวกแกนับเป็นอะไร อดีตไม่เหมือนปัจจุบัน วันนี้ฉันจะให้พวกแกต้องคุกเข่าอ้อนวอน”
หลินเทียนหู่คำราม ก่อนจะซัดฝ่ามือออกไปทางเฝิงซื่อไห่
ในอดีตเขาเคยพ่ายแพ้ให้กับเฝิงซื่อไห่ หลินเทียนหู่ก็โกรธเคืองมานานแล้ว ตอนนี้กินยารวบรวมพลังเข้าไป พละกำลังของหลินเทียนหู่ก็พุ่งสูงขึ้น และไม่เกรงกลัวต่อเฝิงซื่อไห่อีกต่อไป
“ฮึ เคยอัปยศแล้วยังจะกล้า”
เฝิงซื่อไห่เย้ยหยัน ขาสองข้างแยกออกจากกันเล็กน้อย ไม่ได้หลบ ตั้งใจจะใช้ไม้แข็งสกัดหลินเทียนหู่
พละกำลังของหลินเทียนหู่ เฝิงซื่อไห่รู้ดี ดังนั้นเขาจึงไม่ใส่ใจ
ปั้ก…
หมัดของหลินเทียนหู่ กระแทกเข้าที่หน้าท้องของเฝิงซื่อไห่อย่างจัง
พลังมหาศาลพุ่งเข้าใส่เฝิงซื่อไห่ทันที
ร่างกายของเฝิงซื่อไห่ราวกับเรืออับปางที่ถูกคลื่นลูกใหญ่ซัดจนลอยออกไป
พรวด…
เฝิงซื่อไห่กระอักเลือดออกมา ก่อนจะล้มลงไปกับพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...