หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2763

“ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ฉันชื่อฉีเถี่ยเฉา เป็นผู้อาวุโสของสำนักเฟ่ยเทียน ฉันมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบความปลอดภัยของเรือเหาะลำนี้อย่างลับๆ ตลอดระยะเวลาการบินในครั้งนี้ ที่เรือเหาะของเราตกและพังทลายนั่นเป็นเพราะมีคนแอบปล่อยมังกรอี้หลงทั้งสามตัวให้หนีไป ในนามของสำนักเฟ่ยเทียน ฉันต้องขออภัยต่อทุกๆ ท่านอย่างสุดซึ้งสำหรับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นนี้”

ฉีเถี่ยเฉาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อบรรเทาความขุ่นข้องใจจากผลที่ตามมาของเหตุการณ์ในครั้งนี้

ยังไงเสีย เหตุการณ์ครั้งนี้ก็เกิดขึ้นเพราะเขา เขาคงจะต้องถึงวาระเป็นแน่หากมีใครสักคนจากฝูงชนนำเรื่องนี้ไปบอกสำนักเฟ่ยเทียน

“มีคนแอบปล่อยมังกรอี้หลงไปอย่างงั้นเหรอ? ไอ้โง่นั่นมันเป็นใครกัน?”

"จริงด้วย! หรือว่าคนร้ายคิดดูถูกเราโดยการปล่อยพวกมังกรอี้หลงหนีไประหว่างทาง?”

“มันเป็นใครกันแน่ คุณฉี? ลากตัวมันออกมา!”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ฝูงชนต่างก็โห่ร้องให้ชายคนนั้นดึงตัวผู้กระทำผิดออกมา

ฉีเถี่ยเฉาชี้ไปที่เฉินผิงและประกาศว่า “เขาคือคนที่แอบเข้าไปในห้องโดยสารด้านหน้าและปล่อยมังกรอี้หลงทั้งสามตัว แต่วางใจได้ ฉันจะให้เขาอธิบายแก่ทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมด”

เขาเดินไปหาเฉินผิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ในสายตาของเขาแล้ว อีกฝ่ายมีระดับการฝึกบำเพ็ญฌานเพียงแค่ระดับกึ่งเซียนขั้นที่สองเท่านั้น และย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน

เช่นเดียวกับคนเหล่านั้นที่อยู่รอบข้างเฉินผิง ยกเว้นเพียงแค่ผู้อาวุโสสามที่บรรลุถึงระดับกึ่งเซียนขั้นที่สาม ต่อให้พวกเขาร่วมมือกันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี

แต่เขาไม่รู้เลยว่า อันที่จริงแล้วเฉินผิงสามารถฆ่าเขาได้โดยง่ายแม้ว่าเฉินผิงจะมีระดับการฝึกบำเพ็ญฌานที่ต่ำกว่าก็ตาม

เฉินผิงสามารถสังหารผู้ฝึกบำเพ็ญฌานในระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้าได้ตั้งแต่ตอนที่เขายังอยู่ที่ระดับแรก แต่ตอนนี้เขาได้บรรลุระดับมาถึงขั้นที่สองแล้ว การที่ฉีเถี่ยเฉาผู้เป็นถึงระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้านั้นหมายจะเอาชีวิตของชายหนุ่มนั้น ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตายเท่านั้น

“เราต้องระวังตัวแล้ว คุณเฉิน” ยี่เหอกระซิบข้างหูเฉินผิง

“ไม่ต้องกลัวผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นห้านั่นหรอก”

เขาเหวี่ยงฝ่ามือออกไปอย่างเฉยเมย ปะทะเข้ากับพลังของฉีเถี่ยเฉาอย่างแรง

ปัง!

ทันทีที่พลังฝ่ามือของพวกเขาปะทะกัน ลูกบอลผงสีแดงก็แตกกระจัดกระจายไปในอากาศ

หลังจากแรงระเบิดนั้น ฉีเถี่ยเฉาก็หมุนกระเด็นออกไปและเสียการทรงตัว เขาเซถอยหลังไปหลายก้าวกว่าจะกลับมาทรงตัวได้

ตรงกันข้าม เฉินผิงยังคงนิ่งเฉย สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงราวกับว่าก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ใช้พลังออกไปทั้งหมด

ฝูงชนต่างพากันประหลาดใจอย่างมาก เนื่องจากฉีเถี่ยเฉาเป็นถึงระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้า และพวกเขาก็รับรู้ถึงระดับการฝึกบำเพ็ญฌานของเฉินผิงได้เบื้องต้น

ช่องว่างของความสามารถระหว่างชายทั้งสองคนเป็นสิ่งที่สำคัญ แต่การโจมตีก่อนหน้านี้ได้ทำลายความเชื่อของทุกคนจนหมดสิ้น แม้จะเป็นถึงระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้า แต่ฉีเถี่ยเฉากลับเป็นฝ่ายกระเด็นออกมาอย่างง่ายดายด้วยการโจมตีของเฉินผิงแค่เพียงครั้งเดียว