หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2764

ฉีเถี่ยเฉาได้แต่อ้าปากค้างและมองเฉินผิงด้วยความตกใจ ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกยากจะเชื่อ เขาคิดว่าการจัดการกับอีกฝ่ายนั้นจะเป็นเพียงเรื่องง่ายๆ เท่านั้น เนื่องจากเขาอยู่ในระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้า แต่เขากลับต้องเจอเรื่องที่ไม่คาดฝัน เขาถูกพลังกระแทกจนเซถอยกลับมาจากการโจมตีของเฉินผิงเพียงครั้งเดียว

ทันใดนั้น ความงุนงงของเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความอับอาย มีผู้คนมากมายอยู่ที่นี่ต่างรู้เห็นเป็นพยาน ผู้อาวุโสของสำนักเฟ่ยเทียน กลับถูกโต้กลับโดยคนหนุ่มที่มีอายุน้อยกว่า นั่นนับเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งต่อสำนักเฟ่ยเทียน

สีหน้าของหญิงชราที่อยู่ข้างๆ เขาเปลี่ยนไปเช่นกัน เธอจ้องเขม็งไปยังเฉินผิงและตะคอกออกมาว่า “แกกล้าดียังไงมาปิดบังความสามารถที่แท้จริงของตัวเองและเล่นตลกกับเราราวกับเป็นคนโง่แบบนี้ ไอ้หนู!”

เธอเชื่อมั่นว่าระดับพลังของเฉินผิงไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นจากภายนอกอย่างแน่นอน เขาต้องปกปิดความสามารถของเขาไว้ ไม่เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่มีทางทำให้ฉีเถี่ยเฉากระเด็นออกไปด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

สามจอมโจรที่อยู่ข้างหลังเฉินผิงตกตะลึงที่สุดท่ามกลางทุกคนที่นั่น เพราะพวกเขารู้ดีถึงความสามารถของฉีเถี่ยเฉา คนทั่วไปไม่มีทางเอาชนะผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเช่นเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

ยังไงเสีย พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉีเถี่ยเฉาอยู่ดี ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขามีความสามารถในการเคลื่อนย้ายมวลสารและความเจ้าเล่ห์ที่พวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยการขโมยมาโดยตลอด พวกเขาก็คงจะตายด้วยน้ำมือของสำนักเฟ่ยเทียนไปนานแล้ว

เมื่อเห็นเฉินผิงเอาชนะฉีเถี่ยเฉาอย่างง่ายดาย พวกเขาก็รู้สึกโล่งอกที่เลือกติดตามชายผู้นี้ในเวลานั้น

“ฉันไม่ได้ปิดบังความสามารถของตัวเอง ระดับพลังยุทธ์ที่แกเห็นคือความสามารถที่แท้จริงของฉันในตอนนี้ และอีกอย่าง ฉันไม่จำเป็นต้องหยอกล้อพวกแกราวกับเป็นคนโง่หรอกนะ เมื่อพิจารณาถึงความสามารถของแกแล้ว ฉันคงก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น!” เฉินผิงโต้กลับพร้อมด้วยสีหน้าที่แสดงความดูถูกเหยียดหยาม

“แกแน่มากที่คิดจะเป็นศัตรูกับสำนักเฟ่ยเทียน ไอ้หนู ไม่ว่าระดับพลังยุทธ์ของแกจะเป็นยังไง วันนี้เราจะไม่ยอมให้เรื่องที่แกปล่อยมังกรอี้หลงของเราจบลงง่ายๆ!” เมื่อพูดจบ หญิงชราก็หันไปหาฉีเถี่ยเฉา “เรามาโจมตีมันพร้อมกันเถอะ ฉีเถี่ยเฉา ฉันไม่เชื่อว่าเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันถ้าเราร่วมมือกัน”

ฉีเถี่ยเฉาพยักหน้า จากนั้น รัศมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากพวกเขาทั้งสอง รัศมีนั้นพุ่งตรงเข้าใส่เฉินผิงและปกคลุมเขาไว้

ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้สีหน้าของหลิ่วหรูเยี่ยนและผู้อาวุโสสามเปลี่ยนไปทันที พวกเขารีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อยื่นมือเข้าช่วยเฉินผิงทันที

ยังไม่ทันที่คนทั้งสองจะก้าวออกมา สามจอมโจรก็กระโดดมายืนอยู่ที่ด้านหน้าของเฉินผิงเสียก่อน

ด้วยความโกรธที่ลุกโชนในดวงตาของเขา เขาโจมตีเจ้าใส่สามจอมโจร

เฉินผิงรู้ว่าสามจอมโจรไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉีเถี่ยเฉา เขาต้องการที่จะเข้าไปแทรก แต่เหล่าต้าก็ห้ามเขาเอาไว้โดยยืนยันว่า "ไม่ต้องห่วงครับ ท่านเฉินเรามีวิธีของเราในการจัดการกับเขา ไม่เช่นนั้นเราคงไม่กล้าขโมยของในสำนักเฟ่ยเทียนหรอกครับ”

เมื่อเขาพูดจบ ร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นไหวก่อนที่จะหายไปในอากาศ

เมื่อเหล่าต้าหายตัวไป สมาชิกอีกสองคนของสามจอมโจรก็หายตัวไปเช่นเดียวกัน

ฉีเถี่ยเฉาหาได้ประหลาดใจกับการหายตัวไปของพวกเขาไม่ เขาล่วงรู้ถึงวิธีการของสามจอมโจรมานานแล้ว