ฉีเถี่ยเฉาได้แต่อ้าปากค้างและมองเฉินผิงด้วยความตกใจ ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกยากจะเชื่อ เขาคิดว่าการจัดการกับอีกฝ่ายนั้นจะเป็นเพียงเรื่องง่ายๆ เท่านั้น เนื่องจากเขาอยู่ในระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้า แต่เขากลับต้องเจอเรื่องที่ไม่คาดฝัน เขาถูกพลังกระแทกจนเซถอยกลับมาจากการโจมตีของเฉินผิงเพียงครั้งเดียว
ทันใดนั้น ความงุนงงของเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความอับอาย มีผู้คนมากมายอยู่ที่นี่ต่างรู้เห็นเป็นพยาน ผู้อาวุโสของสำนักเฟ่ยเทียน กลับถูกโต้กลับโดยคนหนุ่มที่มีอายุน้อยกว่า นั่นนับเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งต่อสำนักเฟ่ยเทียน
สีหน้าของหญิงชราที่อยู่ข้างๆ เขาเปลี่ยนไปเช่นกัน เธอจ้องเขม็งไปยังเฉินผิงและตะคอกออกมาว่า “แกกล้าดียังไงมาปิดบังความสามารถที่แท้จริงของตัวเองและเล่นตลกกับเราราวกับเป็นคนโง่แบบนี้ ไอ้หนู!”
เธอเชื่อมั่นว่าระดับพลังของเฉินผิงไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นจากภายนอกอย่างแน่นอน เขาต้องปกปิดความสามารถของเขาไว้ ไม่เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่มีทางทำให้ฉีเถี่ยเฉากระเด็นออกไปด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
สามจอมโจรที่อยู่ข้างหลังเฉินผิงตกตะลึงที่สุดท่ามกลางทุกคนที่นั่น เพราะพวกเขารู้ดีถึงความสามารถของฉีเถี่ยเฉา คนทั่วไปไม่มีทางเอาชนะผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเช่นเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
ยังไงเสีย พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉีเถี่ยเฉาอยู่ดี ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขามีความสามารถในการเคลื่อนย้ายมวลสารและความเจ้าเล่ห์ที่พวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยการขโมยมาโดยตลอด พวกเขาก็คงจะตายด้วยน้ำมือของสำนักเฟ่ยเทียนไปนานแล้ว
เมื่อเห็นเฉินผิงเอาชนะฉีเถี่ยเฉาอย่างง่ายดาย พวกเขาก็รู้สึกโล่งอกที่เลือกติดตามชายผู้นี้ในเวลานั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...