เมื่อสามจอมโจรหายตัวไป ฉีเถี่ยเฉาก็หมุนตัวทันทีและปล่อยพลังฝ่ามือของเขาออกไป
ทันใดนั้น สามจอมโจรก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เหล่าต้าพี่คนโตสุดของสามจอมโจร ก็โจมตีเข้าที่ไหล่ของฉีเถี่ยเฉา ส่งผลให้ใบหน้าของเขามืดมนราวกับเมฆครึ้ม
“ฮ่าฮ่า... ฉันมองลูกเล่นกระจอกๆ ของพวกแกออกตั้งแต่สามปีก่อนแล้ว ความสามารถในการเคลื่อนย้ายมวลสารของพวกแก ไม่มีทางทำอะไรฉันได้หรอก!” ฉีเถี่ยเฉาเย้ยเมื่อถูกโจมตี
“ดูเหมือนว่าแกจะคิดว่าพวกเราเป็นเหยื่อที่ยอมให้แกเชือดง่ายๆ สินะ ถ้าเราไม่สั่งสอนบทเรียนให้แกซะบ้าง ใช่มั้ย?” เหล่าซานโบกมือของเขา เสี้ยววินาทีต่อมา ก็ปรากฏแสงจางๆ กะพริบกลางอากาศ
ม่านแสงปรากฏขึ้น ตามด้วยวิดีโอของฉีเถี่ยเฉาและหญิงชราที่กำลังพลอดรักกันฉายลงบนม่านแสงนั้น
ภาพวิดีโอที่ปรากฏนั้นทำให้ผู้คนต่างอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เมื่อเห็นเช่นนั้น หญิงชราก็หน้าแดงด้วยความตกใจและรีบวิ่งหนีไปทันที
ในทางกลับกัน ฉีเถี่ยเฉากลับยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยประกายสีแดง "หยุดนะ! ฉันจะฉีกแกเป็นหมื่นๆ ชิ้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...