เฉินผิงรู้สึกโล่งใจเมื่อสามจอมโจรบอกว่าพวกเขาพบทางออกอีกทางแล้ว แม้คนของตระกูลหนิงจะเข้ามาได้ เขาก็ยังสามารถออกไปจากที่นั่นได้อย่างปลอดภัย
“ผมจะเก็บผลอัสนีสวรรค์อีกลูก จากนั้นเราก็จะถอนตัว ความรุนแรงของอัสนีสวรรค์จากต้นอัสนีสวรรค์นั้นมหาศาลมาก!” เฉินผิงกล่าว
ร่างกายของเขาไม่สามารถทนต่อการโจมตีของอัสนีสวรรค์จากต้นอัสนีสวรรค์ได้อีกแล้ว
เหล่าซานที่เห็นร่างไหม้เกรียมของเฉินผิงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “นายท่าน ร่างกายของคุณจะรับไหวแน่นะ? อย่าเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงเลย!”
เขาไม่ต้องการให้เฉินผิงตาย เพราะพวกเขาทั้งสามคนคงจะประสบชะตากรรมเดียวกัน
“พูดเรื่องไร้สาระอะไรของแกน่ะ เหล่าซาน? นายท่านจะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน!” เหล่าต้าตำหนิเหล่าซาน ก่อนที่จะหันไปหาเฉินผิง “นายท่าน ดูเหมือนคุณจะถึงขีดจำกัดแล้ว อย่าฝืนตัวเองเลย!”
“ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่เป็นไร” เฉินผิงเดินเข้าไปหาต้นอัสนีสวรรค์อีกครั้ง
ก่อนที่เฉินผิงจะเอื้อมถึงผลอัสนีสวรรค์ เขาก็ถูกต้นอัสนีสวรรค์โจมตี
เขากัดฟันและฝืนทนความเจ็บปวด ขณะที่คว้าผลอัสนีสวรรค์ผลหนึ่งก่อนที่จะดึงมันจนหลุดออกจากต้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...