หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2785

“คุณ...นี่คุณ...”

ชายคนนั้นพูดอะไรไม่ออกขณะที่เขาจ้องมองเฉินผิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ทันใดนั้น เฉินผิงก็ปล่อยมือจากชายคนนั้น “พาผมไปหาเขา”

หลังจากลังเลเล็กน้อย ชายคนนั้นก็พาเฉินผิงไปหาชิงโฉว ซึ่งมีสีหน้าบึ้งตึงเมื่อเห็นทั้งสอง

“สั่วซิงเยว่ ทำอะไรของแก? ทำไมถึงไม่ฆ่าเขา?”

สั่วซิงเยว่ยังคงเงียบขณะที่สีหน้าขัดแย้งปรากฏบนใบหน้าของเขา

เฉินผิงมองไปที่ชิงโฉวแล้วพูดว่า “ทำไมผู้ใช้วิชามารอย่างคุณถึงกล้าโผล่หัวอยู่ที่นี่? ไม่ใช่ว่าพวกคุณควรหลบซ่อนตัวหรอกเหรอ?”

ชิงโฉวรู้ทันทีว่าสั่วซิงเยว่ทรยศเมื่อเฉินผิงเปิดเผยตัวตนของเขา เมื่อไม่จำเป็นต้องปิดบังแล้วว่าเขาเป็นใคร เขาจึงปล่อยหมอกสีดำที่บ่งบอกว่ามันคือวิชามาร

“สั่วซิงเยว่ แกรู้ผลที่ตามมาจากการเปิดเผยตัวตนของฉันหรือเปล่า?” ชิงโฉวคำราม

สั่วซิงเยว่กัดฟันและเชิดหน้าขึ้นมองทันที “ผมรู้ แต่ถึงแม้ผมจะต้องตาย ผมก็จะไม่ขออยู่ฝ่ายชั่วร้ายอีกต่อไป เป็นเพราะผมช่วยคุณซ่อนรัศมีมารของคุณ ทำให้คุณสามารถฆ่าคนได้นับไม่ถ้วน! อย่างแย่ที่สุดผมก็อาจจะตาย แต่ก็ไม่มีทางที่ผมจะสร้างยาที่ใช้ปิดบังรัศมีมารของคุณอีกต่อไป ถ้าคิดจะฆ่าผมก็เอาเลย! มาเอาชีวิตผมเลย!”

“ดี ในเมื่อแกอยากตายนัก ฉันก็จะทำให้มันเป็นจริง แกคิดเหรอว่าผู้บำเพ็ญเพียรกระจอกๆ ขั้นกึ่งเซียนระดับสองจะช่วยแกได้?” ชิงโฉวขยับนิ้วของเขา และหมอกสีดำก็เริ่มลอยขึ้นมาจากร่างกาย

สั่วซิงเยว่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาชักดิ้นชักงออยู่บนพื้น

“ฆ่าผมเถอะ พ่อหนุ่ม ฆ่าผมที ผมทนความทรมานแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว” สั่วซิงเยว่ขอร้อง เฉินผิง

เฉินผิงขมวดคิ้วและคว้าข้อมือของสั่วซิงเยว่

“ไม่ต้องห่วง ผมไม่เป็นไรหรอก” เฉินผิงรับปากก่อนจะหันไปหาชิงโฉว

ชิงโฉวก็ตกตะลึงเช่นกันขณะที่เขาจ้องไปยังเฉินผิง “นี่แกเป็นใครกัน? ทำไมถึงดูดซับรัศมีมารเข้าร่างตัวเองได้?”

“ผมจะเป็นใครก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ ตอนนี้ผมจะให้โอกาสคุณหนี ผมกำลังเดินทางไปร่วมงานสมาคมกลุ่นยา และผมไม่อยากให้คุณก่อปัญหาใดๆ อีกอย่างผมไม่สนใจว่าคุณจะเป็นมาร อสูร หรือมนุษย์ ผมจะไม่ขวางทางคุณตราบใดที่คุณหลีกทางให้ผม” เฉินผิงตอบพลางโบกมือ

ชิงโฉวที่กำลังตกตะลึงพิจารณาเฉินผิงตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสองกล้าจะพูดแบบนี้กับเขา

ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นถึงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับหก ความต่างระหว่างพลังของพวกเขามากเสียจนเขาสามารถฆ่าเฉินผิงได้ในฝ่ามือเดียว

ชิงโฉวไม่รู้ว่าเหตุใดเฉินผิงจึงมั่นใจขนาดนี้

แม้แต่สั่วซิงเยว่ก็ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เฉินผิงอาจแสดงให้เห็นถึงบางสิ่งที่อยู่นอกเหนือระดับพลังของเขาก็จริง แต่การโค่นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับหกยังคงเป็นไปไม่ได้สำหรับเขา