หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2784
“ผมก็เดินไปเรื่อย ที่นี่ไม่ใช่บ้านคุณสักหน่อย ทำอย่างกับว่าผมจะออกมาเดินเล่นไม่ได้” เฉินผิงตอบด้วยสีหน้าผ่อนคลาย
เมื่อชายสูงอายุได้ยินเช่นนั้น เขาก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ตอนนี้ที่นี่คือถิ่นของฉัน ดังนั้นไปซะเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะไม่ปราณี”
เขาปล่อยคลื่นเจตจำนงสังหารใส่เฉินผิง ดูเหมือนกำลังขู่ให้เฉินผิงหนีไป
เขากลับต้องประหลาดใจเมื่อเฉินผิงดูไม่หวั่นเกรงเลย มีรอยยิ้มเย้าหยอกปรากฏบนริมฝีปากของเฉินผิงในขณะที่เขาพูดว่า “คุณคิดว่าจะสามารถอ้างสิทธิในดินแดนนี้โดยบอกว่ามันเป็นของคุณได้งั้นหรือ? ทำไมคุณไม่เอาเอกสารระบุกรรมสิทธิ์ในที่ดินอย่างเป็นทางการมาให้ผมดูล่ะ?”
“เจ้าหนู สามหาวแล้ว!”
รัศมีของชิงโฉวเริ่มเพิ่มพูน
เมื่อชายคนที่อยู่ข้างๆ เห็นอย่างนั้น เขาก็รีบกระโดดไปข้างหน้าและพุ่งไปหาเฉินผิง
“ตาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...