หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2783

เมื่อรู้ว่ายี่ชาปลอดภัยดี ทำให้ทั้งเฉินผิงและยี่เหอรู้สึกโล่งใจ

พวกเขารีบไปที่เมืองเจียหลิง

ขณะที่พวกเขาอยู่ห่างจากจุดหมายเพียงระยะทางสั้นๆ พวกเขาก็พบกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง

พวกเขาทุกคนสวมชุดเดียวกัน และคนที่เป็นผู้นำกลุ่มคือชายสูงอายุร่างผอมบาง

ดูเหมือนว่าคนอีกกลุ่มก็มุ่งหน้าไปยังเมืองเจียหลิงเช่นกัน

“ผู้อาวุโสสาม คุณรู้จักพวกเขาไหม?” เฉินผิงถาม

หากพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปงานสมาคมกลุ่นยา ผู้อาวุโสสามคงรู้จักพวกเขาอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาต่างก็เป็นนักกลั่นยากันทั้งนั้น

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสสามเหลือบมองพวกเขาชั่วครู่แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ใช่นักกลั่นยา คุณเห็นพวกเขามีท่าทีแปลกๆ งั้นหรือ?”

เฉินผิงเพียงแค่ยิ้มและส่ายหัว

เขาไม่ได้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับพวกเขา แต่เขาก็สัมผัสได้ว่ารัศมีของพวกเขาไม่เหมือนกับผู้บำเพ็ญเพียร

แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่อาจบอกได้ว่ามันต่างกันยังไง เขาถึงได้ถามคำถามนั้นกับผู้อาวุโสสาม

เมื่ออีกกลุ่มสังเกตเห็นกลุ่มของเฉินผิง พวกเขาก็มองดูก่อนจะเดินผ่านไปเช่นกัน

อันที่จริง มีคนหนึ่งในนั้นมองดูกลุ่มของเฉินผิงด้วยแววตาอ้อนวอน

ขณะที่เฉินผิงกะว่าจะเข้าไปดูคนๆ นั้นให้ชัดขึ้น อีกกลุ่มหนึ่งก็รีบออกห่าง ดูเหมือนจะจงใจ

เฉินผิงได้แต่ขมวดคิ้วขณะที่เขามองดูพวกเขาจากไป

“มีอะไรหรือเปล่าเฉินผิง? คนกลุ่มนั้นมีอะไรผิดปกติเหรอ?” หลิ่วหรูเยี่ยนถามเมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง

“ดูเหมือนจะมีคนขอความช่วยเหลือ” เฉินผิงกล่าว

“ขอความช่วยเหลือ?” หลิ่วหรูเยี่ยนกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ “คนเหล่านั้นมาจากสำนักเดียวกันแน่ๆ ทำไมพวกเขาถึงขอความช่วยเหลือจากเรา? คุณคงเข้าใจผิดแล้ว”

“ทำไมพวกเขาถึงได้กลั่นยาในที่แบบนี้?”

เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงทำการกลั่นยาในที่ไกลบ้านไกลเมืองแบบนี้

ขณะที่เขากำลังจะเห็นว่าพวกเขากำลังสร้างยาชนิดใดในหม้อ ชายสูงอายุร่างผอมก็หันขวับมาทางเฉินผิงทันที และจ้องมองไปยังจุดนั้นด้วยสายตาเคร่งเครียด

เฉินผิงถึงกับผงะ เขาปิดบังรัศมีของเขาไว้แล้ว แต่ชายสูงอายุก็ยังสังเกตเห็น

ขณะที่เขากำลังจะไปจากสถานที่นั้น ชิงโฉวชายสูงอายุร่างผอมก็ถามขึ้นว่า “คุณเป็นใคร? ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้วก็จงแสดงตัวออกมา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ก้าวออกจากที่ซ่อนของเขา

คนที่ขอความช่วยเหลือจากเฉินผิงก่อนหน้านี้ก็ตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นเฉินผิง

“ทำไมถึงมาด้อมๆ มองๆ แถวนี้ เจ้าหนู?” ชิงโฉวถามอย่างเย็นชาและมองไปที่เฉินผิง