หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2791
ทหารยามสองสามคนที่มีรัศมีอันทรงพลังและสวมเกราะสีเงินกำลังคัดกรองผู้ที่เข้ามาในเมืองชั้นในอย่างเข้มงวด
เช่นเดียวกับผู้อาวุโสสาม พวกเขาล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสาม
เฉินผิงอดอ้าปากค้างด้วยความตกใจไม่ได้เมื่อเห็นเช่นนั้น
ทหารยามเหล่านี้ไปถึงขั้นกึ่งเซียนระดับสามแล้ว! นี่มันบ้าชัดๆ! โดยปกติจะมีเพียงผู้อาวุโสและยอดฝีมือของสำนักเท่านั้นที่จะมีระดับการบำเพ็ญเพียรสูงขนาดนี้ เมืองเจียหลิงแตกต่างจากเมืองอื่นๆ ลิบลับ! ชักอยากรู้แล้วสิว่าคณบดีเป็นคนแบบไหน!
เฉินผิงและคนอื่นๆ ถูกทหารยามหยุดไว้ทันทีที่พวกเขาพยายามจะเข้าไปในเมืองชั้นใน
“หยุดอยู่ตรงนั้น! พวกคุณมาทำอะไรที่นี่?” ทหารยามคนหนึ่งถาม
“เรามาจากสำนักอวี้ติ้ง เรามาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานของสมาคมนักกลั่นยา” ผู้อาวุโสสามตอบขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าและมอบบางสิ่งที่คล้ายกับเหรียญตรามรกตให้ทหารยาม
ทหารยามลูบเหรียญตราเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าแล้วส่งคืนให้ผู้อาวุโสสาม “ยินดีต้อนรับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...
มีเก็บเงินแล้วหรอครับตอนนี้...
ทำไมดูไม่ได้...