หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2790

เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเฉินผิง สั่วซิงเยว่ก็อธิบายว่า “คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ที่เมืองเจียหลิง เจริญรุ่งเรืองถึงขนาดนี้ก็เพราะได้เป็นเจ้าภาพจัดงานของสมาคมนักกลั่นยาประจำปี คณบดีแห่งเมืองเจียหลิงยังเป็นนักกลั่นยาฝีมือเยี่ยมอีกด้วย เป็นเหตุผลที่เมืองเจียหลิงวางรูปปั้นบิดาแห่งการกลั่นยาไว้ที่นี่เพื่อดึงดูดนักกลั่นยาให้หลั่งไหลเข้ามามากขึ้น”

หลังจากที่ได้ฟัง เฉินผิงจึงเข้าใจว่าที่เมืองเจียหลิงทำแบบนั้นก็เพื่อเพิ่มพูนชื่อเสียงและเม็ดเงิน

“ดูเหมือนว่าคณบดีแห่งเจียหลิงจะเก่งเรื่องธุรกิจไม่เบา!” เขาแสดงความเห็นด้วยรอยยิ้ม

“แน่อยู่แล้ว! งานของสมาคมนักกลั่นยาประจำปีมีของหายากและล้ำค่าจำนวนนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้ามา เนื่องจากทรัพยากรจำนวนมากมารวมกันที่เมืองเจียหลิง ทหารยามเฝ้าประตูเมืองจึงล้วนแต่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน เมืองเจียหลิงคงไม่กลายเป็นเมืองใหญ่ขนาดนี้หากปราศจากทรัพยากรจำนวนมหาศาล” สั่วซิงเยว่กล่าว

เฉินผิงรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องนั้น “หวังว่าเราจะไม่ได้มาเสียเที่ยว!”

ฉันอาจจะสามารถรวบรวมสมุนไพรหายากได้จำนวนมากและรักษายี่เหอได้!

“ขอบคุณที่ช่วยผมไว้ พ่อหนุ่ม นี่คือเหรียญตราของผม ถ้าคุณมีเวลาก็แวะไปหาผมที่งานของสมาคมนักกลั่นยาได้เลย” สั่วซิงเยว่กล่าวพร้อมกับมอบเหรียญตราที่ดูวิจิตรงดงามให้กับเฉินผิง

ถ้ามีเหรียญตรานั้น เฉินผิงจะสามารถเข้าออกสถานที่จัดงานของสมาคมนักกลั่นยาได้อย่างอิสระ ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องรอจนถึงวันงานและต้องต่อแถวรอเหมือนคนอื่นๆ

พูดอีกอย่างคือเหรียญตรานั้นเทียบเท่ากับบัตรวีไอพี

หลังจากมอบเหรียญตราให้เฉินผิงแล้ว สั่วซิงเยว่ก็ออกไปหาเพื่อนๆ ของเขา ขณะที่ผู้อาวุโสสามพาเฉินผิงเดินเข้าไปในเมืองเจียหลิง

เมืองเจียหลิงมีขนาดใหญ่มากจนมีทั้งเมืองชั้นในและเมืองชั้นนอก

ผู้ที่มาเยือนเมืองเจียหลิงสามารถท่องไปในเมืองชั้นนอกได้อย่างอิสระ แต่พวกเขาจะต้องผ่านการตรวจสอบประวัติและขั้นตอนการซักถามอย่างเข้มงวด ก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในเมืองชั้นใน

เนื่องจากงานของสมาคมนักกลั่นยาจะจัดขึ้นภายในเมืองชั้นใน เฉินผิงและคนอื่นๆ จึงเริ่มเดินทางไปที่นั่น

“พวกเราสามคนจะรอคุณอยู่ที่เมืองชั้นนอก คุณเฉิน ดูจากความสามารถของพวกเราแล้ว เราคงจะเบื่อจนตายในเมืองชั้นใน” เหล่าต้ากล่าว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน