“ในเมื่อคุณตัวคนเดียว ผู้อาวุโสสั่ว เราก็ควรเดินไปด้วยกัน! แบบนั้นเราจะสามารถระวังหลังให้กันได้!” ผู้อาวุโสสามพูดเมื่อเห็นว่าสั่วซิงเยว่ตัวคนเดียว
เขาคิดว่าอะไรๆ ที่งานสมาคมกลุ่นยาคงจะสะดวกขึ้น ถ้าเขาทำดีกับผู้ตัดสิน
“ว่าจะพูดแบบนั้นอยู่พอดี!” สั่วซิงเยว่ตอบพร้อมพยักหน้า
จริงๆ แล้วเขาอยากที่จะเข้าใจเฉินผิงให้มากกว่านี้ และหาคำตอบว่าเหตุใดนักกลั่นยาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้
ทั้งกลุ่มเริ่มมุ่งหน้าไปยังเมืองเจียหลิงด้วยกัน
“ระดับการกลั่นยาของคุณอยู่ที่ขั้นไหน พ่อหนุ่ม?” สั่วซิงเยว่ถามเฉินผิงระหว่างทาง
เฉินผิงขมวดคิ้วด้วยความสับสนเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ระดับการกลั่นยา?”
เขาไม่รู้ว่าการกลั่นยามันมีระดับด้วย เพราะไม่มีใครเคยบอกเขาเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...