หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2788

“หยุดซะ ไม่อย่างนั้นท่านมารอเวจีจะไม่ปล่อยแกไปแน่!” ชิงโฉวคำราม

“หึ เทียบกับเขาแล้วคุณเป็นใครกันล่ะ? คุณน่ะเป็นได้แค่เชื้อสายปลายแถวของเขาเท่านั้นล่ะ นี่คุณคิดว่าตัวเองเป็นสมุนของเขาจริงๆ เหรอ?” เฉินผิงเยาะเย้ย

สายฟ้าฟาดใส่ชิงโฉวไม่หยุดหย่อน จนร่างของเขาเหลือเพียงกองเลือดหย่อมหนึ่งเท่านั้น

ทันใดนั้น หมอกสีดำก็ลอยออกมาจากร่างของเขา

การปรากฏตัวของมันทำให้ท้องฟ้าดำมืด

“นั่นวิญญาณปีศาจของเขา อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!” สั่วซิงเยว่ตะโกนใส่เฉินผิงเมื่อเห็นหมอกสีดำ

เฉินผิงพยักหน้ารับรู้ เขารีบพุ่งเข้าหาวิญญาณปีศาจที่ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา พร้อมด้วยใบหน้าสยดสยองที่โผล่ออกมาจากหมอก

วิญญาณปีศาจจ้องมองเฉินผิงด้วยดวงตาขนาดเท่าระฆัง ดูราวกับปีศาจกินคนโดยมีน้ำลายไหลออกมาจากฟันที่แหลมคมของมัน

เมื่อเห็นเฉินผิงทะยานเข้าหา วิญญาณปีศาจก็ปกคลุมท้องฟ้าด้วยหมอกสีดำขณะที่มันพุ่งไปข้างหน้าเพื่อรับการโจมตี

เฉินผิงชูบอลเพลิงปีศาจที่อยู่ในมือก่อนที่หมอกสีดำจะกลืนกินเขา

ภาพชวนลุ้นระทึกต่อหน้าสั่วซิงเยว่ทำให้เขามองดูด้วยสายตาร้อนรน

ไม่ช้าเสียงกรีดร้องดังก้องก็สะท้อนออกมาจากหมอกสีดำ หมอกนั้นสลายหายไปจากท้องฟ้า แตกกระจายออกเป็นหลายล้านชิ้น แต่ละชิ้นถูกเพลิงนรกกลืนกิน

ร่างของเฉินผิงค่อยๆ ปรากฏขึ้น ในขณะที่วิญญาณปีศาจกำลังถูกเผาเป็นเถ้าถ่านโดยเพลิงปีศาจอยู่ด้านหลัง

ในขณะเดียวกัน ผู้ใช้วิชามารคนอื่นๆ ที่ได้ยินเสียงอึกทึกก็วิ่งเข้ามา

เมื่อได้เห็นวิญญาณปีศาจของผู้นำของพวกเขาถูกเผาจนเกรียม ก็ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ก่อนที่เฉินผิงจะโจมตีพวกเขา พวกเขาก็พากันหนีและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยในฉับพลัน

“สำนักประตูตันหยาง?” ผู้อาวุโสสามมองสั่วซิงเยว่ด้วยความเหลือเชื่อ “คุณเป็นสมาชิกของสำนักประตูตันหยางงั้นหรือ?”

“ใช่แล้ว ผมเป็นผู้อาวุโสของสำนัก ผมชื่อสั่วซิงเยว่ รบกวนช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าพวกคุณมาจากไหน?” สั่วซิงเยว่ถามผู้อาวุโสสาม

“โอ้ เรามาจากสำนักอวี้ติ้ง เรากำลังเดินทางไปที่งานสมาคมกลุ่นยา” ผู้อาวุโสสามตอบ

“อ้อ สหายจากสำนักอวี้ติ้งนี่เอง ไม่นึกว่าจะได้เห็นผู้บำเพ็ญเพียรที่น่าเกรงขามเช่นนี้ในหมู่พวกคุณ!” สั่วซิงเยว่อุทานด้วยความประหลาดใจ

โดยทั่วไปแล้ว สำนักที่กลั่นยาเป็นหลักนั้นไม่ได้ทรงพลังมากนัก มันก็แค่นักกลั่นยาได้รับความเคารพอย่างกว้างขวางในอาณาจักรนิรันดร์ จึงมีเพียงไม่กี่คนที่กล้าหาเรื่องพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้แข็งแกร่งก็ตาม

“ผู้อาวุโสสั่ว ขอเดาว่าคุณกำลังจะไปที่เมืองเจียหลิงเพื่อเข้าร่วมงานสมาคมกลุ่นยาเหมือนกันใช่ไหม? ผมจำได้ว่าคนของสำนักประตูตันหยางจะทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินในงานนี้ทุกๆ ปี” ผู้อาวุโสสามกล่าว

“ถูกต้อง ผมจะได้เป็นผู้ตัดสินของที่นั่น ทว่าศิษย์พี่ของผมนำหน้าผมไปแล้ว ผมมีเรื่องบางอย่างที่ต้องจัดการ ก็เลยทำให้พวกผู้ใช้วิชามารได้โอกาสจับตัวผม ถ้าชายคนนี้ไม่ช่วยผมเอาไว้ ผมคงถูกบังคับให้รับใช้พวกเขาไปแล้ว” สั่วซิงเยว่พูดอย่างกระอักกระอ่วน