หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2788
“หยุดซะ ไม่อย่างนั้นท่านมารอเวจีจะไม่ปล่อยแกไปแน่!” ชิงโฉวคำราม
“หึ เทียบกับเขาแล้วคุณเป็นใครกันล่ะ? คุณน่ะเป็นได้แค่เชื้อสายปลายแถวของเขาเท่านั้นล่ะ นี่คุณคิดว่าตัวเองเป็นสมุนของเขาจริงๆ เหรอ?” เฉินผิงเยาะเย้ย
สายฟ้าฟาดใส่ชิงโฉวไม่หยุดหย่อน จนร่างของเขาเหลือเพียงกองเลือดหย่อมหนึ่งเท่านั้น
ทันใดนั้น หมอกสีดำก็ลอยออกมาจากร่างของเขา
การปรากฏตัวของมันทำให้ท้องฟ้าดำมืด
“นั่นวิญญาณปีศาจของเขา อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!” สั่วซิงเยว่ตะโกนใส่เฉินผิงเมื่อเห็นหมอกสีดำ
เฉินผิงพยักหน้ารับรู้ เขารีบพุ่งเข้าหาวิญญาณปีศาจที่ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา พร้อมด้วยใบหน้าสยดสยองที่โผล่ออกมาจากหมอก
วิญญาณปีศาจจ้องมองเฉินผิงด้วยดวงตาขนาดเท่าระฆัง ดูราวกับปีศาจกินคนโดยมีน้ำลายไหลออกมาจากฟันที่แหลมคมของมัน
เมื่อเห็นเฉินผิงทะยานเข้าหา วิญญาณปีศาจก็ปกคลุมท้องฟ้าด้วยหมอกสีดำขณะที่มันพุ่งไปข้างหน้าเพื่อรับการโจมตี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...