หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2795

เฉินผิงรู้ได้ในทันทีว่าการฝึกบำเพ็ญร่างกายโบราณที่ยี่เหอพูดถึงจะต้องเป็นการฝึกยุทธ์ของโลกมนุษย์

หลังจากที่บำเพ็ญเพียรจนถึงระดับหนึ่งในโลกมนุษย์แล้ว หากคนๆ หนึ่งฉีกมิติและเวลาเพื่อมายังอาณาจักรนิรันดร์และทำการบำเพ็ญเพียรต่อไปด้วยการฝึกบำเพ็ญร่างกาย พวกเขาก็จะกลายเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญร่างกายโบราณ

อย่างไรก็ตาม การฝึกวิชาแบบนี้เป็นกระบวนการที่ช้าสุดๆ และท้าทายอย่างมากกว่าจะได้เป็นเซียน หลายคนจึงเลือกที่จะบำเพ็ญเพียรพลังวิญญาณแทน

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้มีเลือดของเผ่าพันธุ์อสูรไหลเวียนอยู่ในสายเลือด พวกเขาจึงไม่เหมาะกับการบำเพ็ญเพียรพลังวิญญาณ ดังนั้นจึงต้องเลือกการฝึกบำเพ็ญร่างกายแทน

“วันนี้จะมีใครมาสู้กับฉันไหม?” ชายคนนั้นตะโกน เสียงของเขาดังจนแก้วหูของผู้ฟังแทบจะแตก

ฝูงชนเงียบขณะที่มองดูเขา แม้จะมีเดิมพันที่เย้ายวน แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปในสนามประลอง

ท้ายที่สุดแล้ว ความตายไม่ใช่เรื่องแปลกในสนามประลอง หากอ่อนแอกว่าคู่ต่อสู้มากเกินไป มัจจุราชจะมาเยือนผู้นั้นแทบจะในทันที

ดังนั้นแม้จะมีความละโมบอยู่ในใจของคนเหล่านี้ แต่พวกเขาก็รู้ว่าการได้ของพวกนั้นมามันไม่มีประโยชน์ หากพวกเขาลงเอยด้วยความตาย

เมื่อชายร่างกำยำไม่เห็นใครเข้ามาในสนามประลอง เขาก็หัวเราะลั่น “พวกแกทุกคนมันขี้ขลาด! ไม่มีใครกล้าประลองกับฉันอีกแล้วงั้นเหรอ? ฉันมาจากดินแดนที่ห่างไกลจากที่นี่ และฉันจะไม่กลับไปมือเปล่า!”

แม้ชายคนนั้นจะดูถูกผู้ชม แต่ก็ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาท้าทาย

เฉินผิงตระหนักว่าถึงเวลาที่เขาจะต้องปรากฏตัว แต่ก่อนที่เขาจะก้าวเข้าสู่สนามประลอง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นใกล้ๆ เขา

“หว่ากัง ฉันตามแกมาหลายวันแล้ว และฉันรู้ว่าแกจะมาที่นี่เพื่อต่อสู้ คนป่าเถื่อนอย่างพวกแกไม่อาจอยู่รอดในบ้านเกิดของตัวเองได้แล้วงั้นหรือ? แกถึงเดินทางมาที่นี่เพื่อหาทรัพยากร?”

ชายคนหนึ่งที่ถือพัดกระโดดเข้าไปในสนามประลอง

ในขณะเดียวกัน เกาฉี่เจี๋ยดูเหมือนจะไม่ใส่ใจกับความโกรธของหว่ากัง เขายิ้มและพูดว่า “ตราบใดที่แกเข้าร่วมกับตระกูลเกา แกจะสามารถใช้ทรัพยากรของเราได้อย่างอิสระ แกไม่จำเป็นต้องมาที่นี่เพื่อหาทรัพยากรเพิ่ม แกก็รู้ว่าทุกสิ่งในดินแดนเหนือสุดเป็นของตระกูลเกา ที่นั่นไม่มีสิ่งใดที่ไม่ใช่สมบัติของตระกูลเกา นอกจากนี้ ทุกสิ่งที่ตระกูลของเราหมายปองก็จะเป็นของเราในที่สุด”

คงไม่ถือว่ากล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าเกาฉี่เจี๋ยเย่อหยิ่ง

ฝูงชนเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับคำพูดของเกาฉี่เจี๋ย แต่จริงๆ แล้วไม่มีใครอยากจะไปดินแดนเหนือสุดดินแดนที่ห่างไกลจากเจียหลิงและมีสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยอันตราย เพื่อต่อสู้แย่งชิงทรัพยากรของตระกูลเกา

เฉินผิงรู้สึกรังเกียจคำพูดของเกาฉี่เจี๋ย เกาฉี่เจี๋ยเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสาม แต่เขาก็กล้าพอที่จะป่าวประกาศอย่างจองหอง

เห็นได้ชัดว่าตระกูลเกาในดินแดนเหนือสุดนั้นเย่อหยิ่งเพียงใด

“ตระกูลของแกมันทรราช! แล้วฉันจะไปเข้าร่วมกับตระกูลของแกได้ยังไง? ต่อให้ตายกันหมด เราก็จะไม่ยอมอ่อนข้อ!” หว่ากังถ่มน้ำลายลงพื้น