ฉีเถี่ยเฉาต้องการใช้กฎเพื่อขัดขวางเฉินผิง เพราะเขารู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะเฉินผิงได้ และไม่มีเจตนาที่จะท้าเฉินผิงสู้
“ไม่เห็นรู้เลยว่าผู้บำเพ็ญเพียรที่มีระดับพลังต่ำกว่าไม่สามารถแข่งขันในสนามประลองที่กำหนดไว้สำหรับระดับที่สูงกว่าได้ นั่นมันกฎแบบไหนกัน?” เฉินผิงถาม
“คณบดีแห่งเจียหลิงได้กำหนดกฎของระดับพลังไว้สำหรับทุกสนามประลอง เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับสูงกลั่นแกล้งผู้บำเพ็ญเพียรระดับล่าง อย่างไรก็ตาม ไม่เคยมีการระบุไว้ว่าผู้บำเพ็ญเพียรที่มีระดับต่ำกว่าไม่สามารถท้าสู้กับผู้ที่มีระดับสูงกว่าได้” ผู้อาวุโสสามอธิบายเสียงดัง
เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสสาม ทุกคนก็เริ่มพูดคุยกัน
“จริง ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นใครโง่พอที่จะท้าสู้ผู้บำเพ็ญเพียรที่มีระดับสูงกว่า ในสนามประลองสำหรับระดับที่สูงกว่า!”
“ก็เห็นแล้วนี่ไง เขาเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสอง แต่เขากล้าที่จะท้าทายผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้า นี่เขาหาเรื่องใส่ตัวหรือยังไง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...