เฉินผิงและกลุ่มของเขายังไม่เข้าใกล้เลยด้วยซ้ำก็ได้ยินคนกระซิบอยู่ใกล้ๆ
“วันนี้เป็นวันที่แปลกจริงๆ ทั้งที่สำนักเฟ่ยเทียนมีเงินอยู่มากมาย แต่ผู้อาวุโสของสำนักกลับมาท้าประลองกับเราเพื่อเดิมพันเล็กๆ น้อยๆ!”
“ใช่! ตอนที่เห็นเขา ฉันคิดว่าเขาดูอย่างกับขอทาน เสื้อผ้าของเขาขาดวิ่นราวกับว่ามีคนทุบตีเขา”
“เราจะคอยดูเรื่องสนุกๆ จากข้างสนามประลอง ตอนนี้เขาอยู่บนเวที และไม่มีใครโง่พอที่จะประลองกับเขา แม้ว่าจะมีคนเอาชนะเขาได้ แต่พวกเขาก็ไม่ควรมองข้ามพลังของสำนักเฟ่ยเทียนที่หนุนหลังเขา”
“เราต้องใช้เรือเหาะของสำนักเฟ่ยเทียนในการเดินทาง ถ้าเราทำให้สำนักเฟ่ยเทียนขุ่นเคืองเข้าล่ะก็ พวกเขาอาจห้ามไม่ให้เราใช้ และเราคงต้องเดินเท้า!”
เฉินผิงและกลุ่มของเขาได้ยินเสียงพึมพำเบาๆ ของฝูงชนอย่างชัดเจน
“ผู้อาวุโสของสำนักเฟ่ยเทียน? ฉีเถี่ยเฉา และคนอื่นๆ ก็อยู่ที่นี่ด้วยงั้นหรือ?” ผู้อาวุโสสามถามอย่างสงสัย
“ก็เป็นไปได้ ไปดูกันเถอะ!” เฉินผิงกล่าว
พวกเขาฝ่าฝูงชนเข้าไป และเห็นฉีเถี่ยเฉายืนอยู่ในสนามประลอง เสื้อผ้าของเขาขาดรุ่งริ่งราวกับเพิ่งรอดพ้นจากอันตรายมาหมาดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...